مطالعات اولیه پروژه
دانلود رایگان پاورپوینت معرفی موزه یهود برلین
دید از بیرون موزه
موزه یهود برلین اولین موزه یهود برای یادمانی از یهودیان کشته شده در جنگ جهانی دوم در برلین با طراحی دانیال لیبسکند ساخته شدهاست. این موزه شش روز قبل از به قدرت رسیدن نازیها در ۲۴ ژانویه ۱۹۳۳، در برلین تأسیس شد. موزه فعلی یهود برلین در سال ۲۰۰۱ بازگشایی شد و بزرگترین موزه یهود در اروپا است.
ایده اصلی موزه یهودیان
دانیال لیبسکند برای طراحی این مجموعه به مظهرها و نشانههای بارز زندگی یهودیها توجه کردهاست وی این مظاهر را به صورت شکلهای هندسی زاویهدار طراحی کردهاست که به آنها عبارت «ماتریس خرد ستیزی» نسبت میدهد.
خصوصیات موزه یهودیان
در موزه طراح دیوارها را تاریک و پیچ در پیچ با راهروهای بنبست طراحی کردهاست. این راهروها به برج هولوکاست خاتمه مییابد کف راه روها صورتکهای چدنیای قرار دادهاند که بازدیدکنندگان باید بر روی آنها پای بگذارند که جابجایی این صورتکها تولید صدایی شبیه به جیغ انسان میکند.
طراح به کمک خطوط در هم شکسته نقشهٔ شهر برلین و به خصوص محلههای یهودینشین را به نمایش گذاشتهاست که در آن محلهها واقعههای تاریخی رخ دادهاست.
در بخشی از موزه فضایی برای القای سرگردانی طراحی شدهاست که در آن فضا مسیرها به پنجرههایی ختم میشود که چیز به خصوصی را نمایش نمیدهند.
طراح ستاره داوود را به صورت در هم ریخته به عنوان فرم اصلی ساختمان انتخاب کردهاست. ایدههای اصلی طراح شکستن معنای نشانهها و رسیدن به بیمعنایی و خلق معنایی جدید و چندگانه بودهاست و با ایجاد یک وید یا فضای خالی در پلان جای خالی یهودیهای کشته شده را نشان دادهاست.
موزه یهود برلین که در سال ۲۰۰۱ در معرض عموم قرار گرفت، نشاندهندهی تاریخ اجتماعی، سیاسی و فرهنگی یهودیان از صده چهارم میلادی تا قرن حاضر در آلمان است. برای اولین بار است در آلمان انعکاس هولوکاست پس از جنگ جهانی دوم با صراحت و یکپارچگی نشان داده میشود.
دانیال لیبسکند برای طراحی این مجموعه به مظاهر و نشانههای بارز زندگی یهودیها توجه کرده است. وی این مظاهر را به صورت شکلهای هندسی زاویهدار طراحی کرده است که به آنها عبارت «ماتریس خرد ستیزی» نسبت میدهد. به همین دلیل ساختمان جدید و الحاقی موزه در تضاد کامل با ساختمان قدیم موزه است. این تضاد به نوعی نمایانگر مفاهیمی چون جنگ و صلح، ظلم و ظالم، شکست و پیروزی و… است.
این طراحی سمبلیک بازتاب سرنوشت شوم یهودیان زیر سلطه نازی میباشد. فرمهای زیگزاگ روی سطح موزه یادآور تکه های ستاره داود است. معمار با به تصویر کشیدن ستاره شکسته داود وترسیم همزمان یک صاعقه مخرب که در پلان و نما دیده می شوند با بیننده ارتباط بر قرار می کند.
طراح مایل است بیننده با دیدن بنای موزه برلین داستان رنج قوم یهود در پایتخت رایش سوم را (به صورت داستانی نا تمام با ابتداوانتهایی نا مشخص ) درنظر آورد .
ریچارد جنکز از این ساختمان به عنوان یکی از ساختمان های مهم سبک پرش کیهانی نام برده است.
سه ایده اصلی در ذهن داشتم که پروژه بر اساس آنها شکل گرفت:
اول ، عدم امکان درک تاریخ برلین بدون درک سهم بزرگ فرهنگی ، اقتصادی ، معنوی ، شهروندان یهودی برلین.
دوم ، ضرورت بیان اثر جسمی و روحی هالوکاست در خاطره شهر.
سوم ، از میان به رسمیت شناختن هالوکاست و سهم یهودیان در برلین، تاریخ اروپا و برلین استخراج میشود.
نام رسمی این پروژه موزه یهود است اما من اسم آنرا “بین خطوط “نامیدم .
این کار را برای این کردم که این پروژه بین دو نوع خط یعنی مفهوم اثر و سازماندهی و ارتباط در جریان است .
یکی از این خطوط یک خط صاف است ، اما به تکه های زیادی تقسیم شد. دیگری یک خط شکسته است اما به طور عجیبی ادامه پیدا کرد.
در آن زمان درسایت واقعی پروژه من همواره یک رابطه نامرئی را احساس میکردم یک رابطه خویشاوندی بین آلمانی ها و یهودیان در برلین یک المان ربط دهنده که از شرق به غرب حرکت کرده است و این رابطه را به وجودآورده بود.