فصل اول : تخریب بخش اول
– عملیات مقدماتی تخریب ماده ۱- قبل از اینکه عملیات تخریب شروع شود ، باید بازدید دقیقی از کلیه قسمتهای ساختمان دردست تخریب بعمل‌آمده و در صورت وجود قسمتهای خطرناک و قابل ریزش، اقدامات احتیاطی از قبیل نصب شمع، سپر، حائل و ستونهای موقتی جهت مهار آن قسمتها بعمل آید. ماده ۲- قبل از شروع کار، جریان برق، گاز، آب و سایر خدمات مشابه با اطلاع و نظارت سازمانهای مربوطه بطور مطمئن قطع و در صورت نیاز به برقراری موقت آنها، این عمل باید با موافقت و نظارت سازمانهای ذیربط و رعایت کلیه احتیاطات و مقررات ایمنی مربوطه انجام گردد. ماده ۳- منطقه خطر در اطراف ساختمان دردست تخریب باید کاملاً محصور و علامات خطر و هشداردهنده نصب گردد و از افراد غیر مسئول به منطقه محصورشده جلوگیری بعمل آید. ماده ۴- در هنگام شب، مرز منطقه محصور شده باید با نصب چراغهای قرمز و یا علائم مشخصه دیگر از قبیل تابلوهای شبرنگ و غیره مشخص گردد. ماده ۵- کلیه راههای ورودی و خروجی ساختمان دردست تخریب بجز راهی که برای عبور و مرور کارگران و افراد مسئول در نظر گرفته شده، باید مسدود گردد. ماده ۶- کلیه شیشه‌های موجود در درب‌ها و پنجره‌ها باید قبل از شروع عملیات تخریب درآورده شده و محل مناسبی انبار گردد. ماده ۷- عملیات تخریب باید از بالاترین قسمت یا طبقه شروع و به پائین‌ترین قسمت یا طبقه ختم گردد، مگر در موارد خاصی که تخریب بطور یکجا و استفاده از مواد منفجره در فونداسیون و از راه دوربا رعایت کلیه احتیاطات و مقررات ایمنی مربوطه و کسب مجوزهای لازم انجام و یا از طریق کشیدن با کابل و واژگون کردن و یا از طریق ضربه زدن با وزنه‌های در حال نوسان انجام شود. ماده ۸- در مواردی که عمل تخریب از طریق کشش و واژگون کردن انجام میشود، باید از کابلهای فلزی محکم استفاده شده و کلیه کارگران و افراد مسئول در فاصله مناسب و مطمئن و کاملاً دور از منطقه خطر نگهداشته شوند. ماده ۹- در مواردی که از وزنه‌های در حال نوسان برای تخریب استفاده میشود باید در اطراف محل اصابت وزنه میدان عملی به عرض ۵/۱ برابر ارتفاع ساختمان در نظر گرفته شود
بخش دوم : جایگاه کار قواعد کلی ماده ۱۱۳- کلیه داربست‌هائیکه کارگران بر روی آن کار مینمایند باید داری تعداد کافی جایگاه کار باشد. ماده ۱۱۴- هیچ بخشی از جایگاه کار نبایستی بر روی آجرهای لق، لوله‌های آب ، دودکش و سایر مصالح غیر مطمئن و نامناسب قرار گیرد. ماده ۱۱۵- از جایگاه داربست نبایستی استفاده شود مگر آنکه ساخت آن باتمام رسیده و وسایل حفاظتی لازم بطور مناسبی نصب شده باشد. ماده ۱۱۶- پهنای جایگاه با در نظر گرفتن نوع کار بایستی مناسب باشد و در هر بخش آن باید گذرگاه بازی به پهنای ۶۰ سانتی‌متر فارغ از هر مانع ثابت و مصالح انباشته‌شده فراهم گردد. ماده ۱۱۷- در هیچ موردی پهنای جایگاه کار نباید از اندازه‌های زیر کمتر باشد: (الف) – ۶۰ سانتی‌متر اگر از جایگه فقط برای عبور اشخاص بکار میرود. (ب) – ۸۰ سانتی‌متر اگر از جایگاه برای نهادن مصالح ساختمانی استفاده میشود. (پ) – ۱۱۰ سانتی‌متر اگر از جایگاه برای نگاهداری جایگاه یا سکوی بلندتر دیگری استفاده میشود. (د) – ۱۵۰ سانتی‌متر اگر از جایگاه هم برای نگاهداری سکوی بلندتر دیگر و هم برای نصب و شکل‌دادن به سنگها استفاده میشود.
توجه :این فایل شامل ۵۳ اسلاید میباشد.
دانلود مستقیم از سایت معماری بنا:
