مطالعات اولیه پروژه
مقاله بررسی کامل معماری کرمانشاه
موقعیت و شکل طبیعی شهر
استان کرمانشاه با وسعت حدود 25/24249 کیلومتر مربع به مرکزیت شهر کرمانشاه در میانه ضلع غربی کشور بین 32 درجه و 36 دقیقه تا 35 درجه و 15 دقیقه عرض شمالی و 45 درجه و 24 دقیقه تا 48 درجه و 30 دقیقه طول شرقی از نصف النهار گرینویچ قرار گرفته و از شمال به استان کردستان، از جنوب به استان های لرستان و ایلام و از شرق به استان همدان و از مغرب به کشور عراق محدود شده است.
استان کرمانشاه در مسیر شمالی- جنوبی رشته کوه زاگرس و بر روی یال غربی آن قرار گرفته است. سلسله جبال زاگرس در این منطقه نه به شکل دیواره ای ممتد بین دشت تاریخی بین النهرین و اراضی داخلی فلات ایران، بلکه به صورت مجموعه ای از رشته کوه های موازی و دشت های مرتفع کوهستانی در بینابین آنها شکل گرفته است. به همین علت عمده ترین گذرگاه های زاگرس در این استان قرار دارند. شهر کرمانشاه، در شرق استان کرمانشاه و در 34 درجه و 19 دقیقه عرض شمالی و 4 درجه و 7 دقیقه طول شرقی از نصف النهار گرینویچ قرار گرفته است.
این شهر نیز همچون غالب شهرهای قدیمی ایران، در ناهمواری های کوهپایه ای شکل گرفته است؛با این تفاوت که دشت وسیعی این شهر را در بستر عبور شاهراه های منطقه ای قرار داده است. در کنار این عوامل جغرافیایی و نیز اهمیت اقتصادی کرمانشاه، همچنین وجود مراتع وسیع و زمین های زراعی، آب و هوای مناسب و بارندگی کافی در شکل گیری آن مؤثر بوده اند.
از نقطه نظر موقعیت طبیعی، شهر کرمانشاه، در مرز تباین چند منطقه طبیعی (اکوتون) و در محدوده ای کوهستانی واقع شده است. “اکوتون” ها بر پایان یک و یا چند تنگنای طبیعی قرار دارند و آغاز گشایش محیطی برای سکونت انسان ها اطلاق می شوند. با این تعبیر، ” اکوتون” هها دربرگیرنده ناحیه هایی هستند که بعد از گستره های سخت و مقاوم در برابر تغییر، نخستین نشانه های انعطاف طبیعت را نشان می دهند. بنابراین قلمروهای ” اکوتونی” اولین پهنه های فارغ از محدودیت های طبیعی برای اسکان به حساب می آیند.
در شمال شهر کرمانشاه ارتفاعات پرآو با وسعتی قریب به 2000 کیلومتر مربع، با شیب عمومی بیش از 50% و بلندای بیش از 2000 متر از سطح قرار دارد. رود ” قره سو” نیز با فاصله ای اندک از این ارتفاعات، به مثابه یک سامانه زیست- آبی جذاب و به عنوان عاملی مهم، در افزایش ضریب پایداری و ثبات این مرکز جمعیتی نقش دارد. در مجموع خواستگاه اولیه شهر، در کناره دشت وسیع پای کوه های سخت، در کناره ساحل رود قره سو استقرار یافته و پذیرای شاهراه های ارتباطی ملی- منطقه ای می باشد.
شهر فعلی کرمانشاه، مساحتی در حدود 8796 هکتار دارد که با احتساب پادگان ها، پالایشگاه و کارخانه های آن بالغ بر 10000 هکتار خواهد شد. هسته های نخستین شهر کرمانشاه بر فلات ها و تراس های فوقانی با شیب کلی 2 تتا 5 درصد و شیب جانبی 3 تا 6 درصد، خاک نیمه عمیق تا عمیق با بافت سنگین، با محدودیت هایی از قبیل پستی و بلندی، وجود سنگریزه و قلوه سنگ، سنگینی بافت خاک، فرسایش آبی و با مرغوبیت پایین از لحاظ کشاورزی شکل گرفته است.
