دانلود پاورپوینت انواع بازشوها در معماری اسلامی

تاریخچه بازشو در معماری اسلامی:

بازشو ها در میان صنایع و هنرهای وابسته به معماری درودگری و آهنگری نقش عمده‌ای بر عهده دارند. طبیعی است که هر بنا پس از پایان یافتن کار ساختمان، نخست به در و پنجره نیاز دارد.

شاید کهن‌ترین مدارک و نمونه‌های در و پنجره در معماری ایران را بتوان در نقش قلعه‌های مادی در آثار دور شاروقین یافت، که در همه آن‌ها دروازه‌هایی نموده شده که دارای در دولته است، که به اغلب احتمال از چوب ساخته و روی آن آهنکوب می‌شده است. چنان که بعدها نیز نظیر آن را در همه دروازه‌ها می‌بینیم.

مقدمه:

طبیعى است که هر بنا در پایان کار ساختمان، نیاز به در و پنجره دارد.

از روزگاران کهن معماران ایرانى تلاش مى‌کرده‌اند که درگاه‌ها (به‌خصوص درها) را به صورت مستطیل ساده در آورند، تا باز و بسته شدن در را آسان کند .و میان در و روزن بالاى آن کلاف چوبى مى‌نهادند.

پنجره ، دریچه و شکافی بر دیوار و گاه سقف ساختمان ، برای تهویه و تأمین نور.

پنجره: عنصری برای شکستن مفهوم زمان.

´انواع بازشو

1. پنجره

2. درب

3. نورگیر

تعریف در و پنجره در معماری اسلامی:

«در- پنجره»ها انواعی از پنجره بودند که یا به صورت همزمان کارکردِ پنجره و در ورودی داشتند یا حتی اگر به عنوان ورودی مورد استفاده قرار نمی‌گرفتند، از لحاظ اندازه و سایر خصوصیات کالبدی، همانند انواعی از در-پنجره بودند که کارکرد ورودی نیز داشتند.

´در-پنجره‌ها از لحاظ ویژگی‌های کالبدی تنها تفاوت بارزی که نسبت به درها داشتند، وجود سطحی شفاف در تمام یا قسمتی از سطح در- پنجره بود که نور از آن‌جا به فضای درون راه می‌یافت.

تعریف پنجره در دوره قاجاریه و زندیه:

در دوره زندیه و قاجاریه ، پنجره به معنای دریچه های مشبک فلزی به کار رفته است . واژه روزن ، از روچن پهلوی به معنای سوراخی که از آن نور و هوا داخل اتاق می شود، پیش از پنجره در زبان فارسی رایج بوده (دهخدا، ذیل «روزن ») و احتمالاً به دریچه های غیرمشبک اطلاق می شده است . در دوره های بعد انواع خاصی از پنجره ها را به این نام خوانده اند. واژه اُرسی نیز به نوعی پنجره چوبی رایج در دوره زندیه و قاجاریه اطلاق می شود. همچنین واژه هایی چون پاچنگ (دهخدا، ذیل همین واژه ؛ پیرنیا، ص 317)، دارْاَفزین (پنجره هایی با صفحه مشبک چوبی ) فَخْرومَدْیَن (پنجره هایی با صفحه مشبک آجری ) در دوره زندیه و قاجاریه آمده است.

انواع پنجره در معماری سنتی:

1. قمریه و قندلیه

2. شباک

3. ارسی

4. روزن

5. جامخانه

6. دارآفرین

7. فخر ومدین

8. هورنو

9. مشربیه

مصالح مورد استفاده در پنجره ها:

•  قمریه و قندلیه: سنگ یا گچ مشبک یا چوب خراطی شده با شیشه های رنگین.

• شباک: گچ ،چوب و شبکه ای سفالی یا کاشی یا پرده محفوظ شده.

• ارسی: چوب شیشه های رنگین.

• روزن: چوب،گچ،سفال و شیشه به شکل جام و ته غرابه.

• جامخانه: سفال،شیشه

• دارآفرین: اطاق های چوبی

• فخر ومدین: گل پخته به شکل هندسی،سفال وکاشی

• هورنو: شیشه

• مشربیه: تمام سطوح آن چوبی و غالباً بر کل پا(کنسول ) هایی چوبی

تعریف درب در معماری اسلامی:

• در ورودی یکی از عناصر مهم فضای ورودی به شمار می آید که کارکرد اصلی آن کنترل ارتباط میان فضای درونی بنا و فضای بیرون از آن است.

•  ابعاد و تناسبات در ورودی هر بنا با نوع و کارکرد آن بنا متناسب است.

• البته برخی از مساجد نخستین، از جمله مسجد مدینه در ابتدا فاقد در ورودی بودند و فضای ورودی در آن ها تنها شامل یک درگاه می شد.

• جنس در ورودی عموما از چوب و شکل بیشتر آن ها مستطیل بود استفاده از درهایی که شکل آن ها مستطیل نبود، بیشتر از دوره قاجار معمول شد.

• اهمیت در ورودی بعضی از فضاهای مذهبی یا عمومی چنان زیاد بود که سطح روی آن ها را با گره سازی، منبت کاری تذهیب، نقاشی، میناکاری یا کتیبه نگاری مزین می کردند.

• در دروازهٔ تخت‌جمشید هنوز جاى پاشنه و پاشنه گرد درها که در سنگ فرو رفته پیداست و نشان مى‌دهد که این دروازه‌ها درهاى سنگین دولته و شاید آهنین و زرکوب و سیمکوب داشته‌اند.

• از مقایسهٔ کاخ‌هاى ساسانى و صفوى با آثار تخت‌جمشید و با توجه به این‌که تقلید از بزرگان گذشته امرى اجتناب‌ناپذیر بود. تقریباً مطمئن مى‌شویم که کاخ‌هاى هخامنشى‌ در بالاى درها و حتى روى بام‌ها، روزن‌ها و جامخانه‌هایى داشته است.

این فایل دارای 67 اسلاید به صورت پاورپوینت میباشد.

دانلود مستقیم از سایت معماری بنا: