سیاست های مرتبط با وضع موجود
ایجاد رابطه مناسب با شرایط وضع موجود چگونه است؟ این سوال را از ساختمان های جدید، معابر، جنگل ها پارک ها معادن و هر نوع نماد عمران و آبادی دیگر که تاثیر قابل ملاحظه بر کیفیت محیط می گذارد باید کرد. (شکل ۲).
چندین حالت قابل توجه است:
۱ – شرایط موجود بی اهیمت است: این روش فردی است که خانه اش را بر روی ماسه ساخت و بعدها دریافت که این روش، روشی به دور از عقل است.
شکل ۲ – جاده ها مانند سایر انواع نمادهای عمران و آبادی باید به وضع موجود و شرایط محیط احترام بگذارند.
۲ – شرایط موجود از نظر کارکردی حائز اهمیت است. در این حالت اثرات «درونی» شرایط وضع موجود بر ساخت و ساز، مورد توجه است. موضوعات شامل ثبات خاک، رطوبت، بارش، دما، امنیت و … می شود.
۳ – شرایط موجود از نظر محیط زیستی حائز اهیمت است. در این حالت، بر اثرات «بیرونی» ساخت و ساز بر وضع موجود توجه می شود. در این حالت، موضوعات مربوط، مصالح، رنگ حجم، خط نقش، شکل و منظر را شامل می شود. گاهی اوقات موضوعات مذکور به عنوان مسائل خصوصی مطرح می شوند نه سیاست عمومی، زیرا «زیبایی با سلیقه هایی شخصی مرتبط است» و هر فردی در قلمرو ملک خودش سلطان خود و خانواده اش است. اما اگر کسی بخواهد محیطی داشته باشد که از نظر بصری هماهنگ بشاد باید اصولی را قبول کند که بر اساس آن بتوان عمل کرد.
به طور سنتی، معماران با سبک زمان خود پیش می رفته اند. امروزه، طرفداران محیط زیست، شهرسازان و طراحان را تشویق می کند تا شرایط وضع موجود را محترم بشمارند و اثرات پروژه های ساخت و ساز را به حداقل برسانند. اگر چه این درخواست معقفولانه است اما مسئله لوث شده است هنگامی که زمین های کشاورزی شهری می شوند و دشت ها از بین می روند یا بیابان ها تحت تملک قرار می گیرند، هدف اصلی همان تاثیر گذاردن بر محیط است. به حداقل رساندن آن تاثیرات، بر خلاف اهداف و مخرب است. شاید اینطور استدلال شود که جهان، بیش از اندازه توسعه یافته است و تغییرات بیشتر نباید صورت گیرد، اما تا زمانی که مردم فقیری وجود دارند که به غذا و فضای زندگی نیازمندند، استدلال بالا حمایت چندانی نخواهد یافت.
توجه :این فایل شامل ۲۲ اسلاید میباشد.
دانلود مستقیم از سایت معماری بنا:
