بزرگان معماریسبک های معماری
دانلود پاورپوینت معرفی زاحا حدید و سبک دیکانستراکشن
بیو گرافی:
زاها حدید در سال ۱۹۵۰ در بغداد متولد شد . وی در سال ۱۹۷۲ معماری را در انجمن معماری شروع کرد ودرهمان جا دیپلم افتخار معماری را درسال ۱۹۷۷ دریافت نمود. پس ازآن وی عضو دفتر معماری مترو پلیتن شد و شروع به تدریس نمود.
سپس تاسال ۱۹۸۷ استودیو خودش را هدایت میکرد.مطالعات آکادمیک اوتاکنون ادامه داشته است. دوره هایی را درحضورمجمع پروفسوران درکلمبیا دانشگاههای هاروارد گذرانده است ونیزدر یکسری کلاسهای پیشرفته وسخنرانی درحوزه های مختلف در سراسر دنیا حضور داشته است. در طول سال ۱۹۹۴ اوموفق به گذراندن جایگاه kenzo tange مدرسه طراحی دانشگاه هارواردشدومدرک آن رااخذ نمود.
درسال ۱۹۸۳ با ورودبه پیک کلاب هنگ کنگ موفقیت بسیار زیادی بدست آورد و به دنبال آن با کسب جایزه اول در مسابقه kufursten clamm برلین معروفیت وی بیشتر شد .
در مرکز هنر و رسانه های عمومی دوسلدولف ۱۹۸۹ و خلیج کاردیف در خانه اپرای سال ۱۹۹۴ با کارآکادمیک و هنری وی ، هدیه تمرین اصلی خود را در سال ۱۹۷۹ با طرح یک آپارتمان در محله ایتون لندن آغاز کرد .
این کار برنده جایزه مدال طلای طراحی معماری در سال ۱۹۸۲ شد . پروژه های دیگری شامل طراحی درونی برای بیستار لندن (۱۹۸۵) و طراحی چندین ساختمان در ژاپن ، شامل دو پروژه در توکیو (۱۹۸۸) و یکی در اساکار (۱۹۹۰ ) از پروژه های وی بوده است .
در سال ۱۹۹۰ هدیه نمایشگاه پاویلیون رابرای هنرهای نمایش در گرو نینگن کامل کرد و در سال ۱۹۹۲ نمایشگاه بزرگ آتو پیا در موزه گرو نینگن نیو یو رک را خلق کرد .
در طول سالهای۸۹ – ۱۹۸۸ هدیه کمسیون ایستگاه ویترا فابر در ویل ام رین را دریافت کرد که برای توسعه بندر گاه هامبورک برو لاکس و کلون به کار برد .
نقاشی ها و نقشه های هدیه در سطح بین المللی به نمایش گذاشته شده است که با نگاهی عمیق به گذشته تحصیلی وی در سال ۱۹۸۳ آغاز می شود . نمایشگاههای اصلی دیگری شامل موزه Guggenheim نیویورک ۱۹۷۸درتوکیو (۱۹۸۵ )وموزه هنرپیشرفته درنیویورک (۱۹۸۸ )، دوره‌طراحی دانشگاه هاروارد(۱۹۹۴ ) واتاق انتظار در ایستگاه مرکزی بزرگ نیویورک ( ۱۹۹۵) از آثار وی می باشد .
آثار هدیه همچنین شامل کلکسیون دائمی مراکز آموزشی مختلف مانند موزه هنرهای مدرن نیویورک وموزه معماری (Deutschen ) در فرانکفورت می باشد .
ایستگاه آتش نشانی شهر دانشگاهی ویترا،دروایل آم راین،بازیله آ،۱۹۹۳-۱۹۹۰
حضورطرح،درمحدوده ای مرکب ازکارخانه های سرپوشیده،کاملا برجسته است،به میزانی که،همانند مجموعه ای از نیروهای دینامیکی،به نحوی گویا ، سیمای ظاهری وارگانیک منطقه رادگرگون ساخته است. تجزیه وتحلیل محل طرح،به منظور درک چگونگی ایجاد فضای باز،در زمینه ای فاقد فضا ،امری ضروری بوده است.قابلیتهای توسعه فضایی تصاویر،مانع از ارائه ایده ای قطعی ونهایی درطرحهای اولیه نشده اند ،امری که،در همه طرحهای حدید معمول است.هویت قابل ملاحظه طرح،ضمن معرفی منطقه ،ازطریق نیروهای پرمعنا،محیط پیرامون خودرا مستعدوتغییرپذیری نموده است.
مرکزورزشی ال وحدا،ابوظبی،امارات متحده عربی،۱۹۸۸
چشم انداز گسترده،بافت محیط،واستادیوم،که به طوریک پارچه عمل می کنند،ازمهمترین خصوصیاتت طرح به شمارمی آیند . سکوی مشرف به سطح خیابان محوطه استادیوم را،درترازی پایینتر، آزادمی سازد،به نحوی که،پیشروی شهررابه درون طرح، متوقف می نماید.سطحی آزاد، که باعملی ساختن فعالیتهای چندمنظوره پیش بینی شده درمرکز ورزشی،نمایانگردوجنبه کیفی مهم طرح است. ایجادیک تکیه گاه پرمعناوناگفته، که از سوی شهر، نشانی آشکار است، ودیگر، شکل گیری فرمی که،ماکزیمم انعطاف پذیری کاربری مجموعه ورزشی رابه ارمغان آورده است. گسترش پلکان ها به گونه امواج نامتقارن،تابالاترین نقاط ارتفاعی تداوم یافته است،وبدین وسیله،برخلاف آنچه که معمول است،به ایجادجایگاههای متنوع تماشاچیان انجامیده است،موقعیتهایی که،بصورت هسته ای ومتراکم،تدارک دیده شده اند.
ساختمان آپارتمانی IBA،برلن،۱۹۹۳-۱۹۸۷
مخالفت با طرح IBA،که به رفوگری وتعمیرشهرمحدود می شد،وهمچنین،مخالفت بامقررات محدود کننده مجموعه های مسکونی،که ازدیدگاه طراحان،بافضاهای بازوسیال مدرن، درتضاد می باشند،دوموضوع مهم طرح،ازبدوشروع بوده اند.ساختمان،درحجم کوتاه سه طبقه،گسترش طولی یافته است،که بام تخت آن،به صورت باقچه است. خطی بودن بلوک،به واسطه ی حضور پنجره های نواری بلند ، محسوس نمی باشد ، ضمن این که درطبقه ی هم کف ، سری متوالی بازشوهای واحدهای تجاری ومغازه ها قراردارند. حجم کوتاه مزبور، در کنج،باساختمان برج پیوند خورده است. تعداد طبقات برج،به هشت می رسد.دربالای هم کف،هر طبقه،دربردارنده ی سه واحد مسکونی بامساحت های مختلف است،که سطح آنها،به نسبت ارتفاع برج،افزایش یافته است.تعبیه ی پنجره ها به صورت نامتقارن،به نما،روح بخشیده است.دربهره مندی ازنورطبیعی ،برروی حرکت سطح بازشوها وجابجایی پانل های پوششی،تاکیدشده است.برج،درطبقه هم کف آزاد گردیده است.حس تعادل ناپایدار،که ازپیونددوحجم بلندوکوتاه پدید آمده است،باعدم پذیرش قوانین ثقلی،تقویت یافته است.درتصویرجمعی اینطوربه نظرمی رسدکه برج،حجم کوچکتررابه سمت خودجذب می نماید.
غرفه ی ویدئوموزیک در گرونینگن،هلند،۱۹۹۰
غرفه،فی مابین ساختمان آ- کرک وساختمان کور مبورزدریکی ازاحساس برانگیزترین موقعیتهای شهری واقع است.دوساختمان تاریخی مزبور،پشت به پشت یکدیگرقراردارند ،به نحوی که درحد فاصل آنها، فضای کافی برای اجرای طرح حاضرپدیدآمده است. تراکم محل با معیارهاوعبارات قراردادی قابل قیاس وارزیابی نیست.طرح غرفه،دریچه ای نوین رادربرابرجهان معماری گشوده است،بدین معنی که اساسا،به هرگونه فاصله ی درونی وبیرونی،خاتمه داده است.فضاهای داخل وخارج،ضمن تاثیرمتقابل برروی یکدیگر ،باهم می آمیزند.بازدیدکنندگان داخل، که ازبیرون طرح قابل مشاهده اند،به نوبه ی خود، بخشی ازمنظره ی واقعی را،به عنوان نما،تشکیل می دهند.دسترسی به سالن فوقانی،ازطریق راه پله ی معتق باترازهای پاگردنا مشهود،امکان پذیر است.در تصویر،غرفه،همانندیک ماشین متحرک خارق العاده،یک ساختاردینامیکی،بامحیط اطراف ارتباط برقرار می کند.
نمایشگاه فولی،اوزاکا،۱۹۹۰
درطرح حاضر،مجموعه ای ازصفحات پیچ وخم دار،در هیئت نوعی رقص،نیروهای گسترده ی خودرا درفصل مشترک های نامعلوم تاثیر میدهند،و بیدرنگ،چندگانگی بصری فضای طرح رابه وجود می آورند.چیزی شبیه به جاذبه ی مغناطیسی،که همه ی مسیرهای نیرو رابه سمت یک میدان هدایت می نماید،تابا همگرایی آنهاوایجادمجموعه ای ازحجم های فشرده،معنایی دوباره پدید آیدونیروی حاصل،به گسترش چشم انداز محیط انجامد.واضح است که درموضوع طرح،به طورمشخص موهبتی نهفته است.پیش برد اموردقیق،مستلزم خرداست،که درغیر این صورت،آنچه که درطرح وارد می شود غنای زیبایی نمی انجامد،وچه بسا،کارطراحی رادشوار می سازدومسائل پیچیده تری رادرپی خواهدداشت.تدارک هرطرح،براساس برنامه ای مشخص است که طراح می بایست،درپاسخ به فهرست عملیات ضرور،وظایف خودراانجام دهد،اما هم زمان،نحوه ی نگارش طرح،تسهیلاتی رافراهم می کندکه انگیزه های ازقبل تصور شده عینیت می یابند.درغیاب برنامه ی مزبور،همه ی امور،به تعهدخلاق،یانیروهای حائزتعهدخلاق واگذار می شوند.دراین صورت،کاوش ها،دریافتها وبروزخلاقیتها می بایست بدون حضورهرگونه تقاضا
تحقق یابند.
خانه ی اپرای کاردیف،انگلیس،در مسابقه ی معماری ۱۹۹۴
عشق وشهامت درریسک پذیری،ونگرش شکوه معماری،ازمشخصه های اثر حاضرند. تغییرات، برجسته اند.حدید،علی رغم اینکه دعوت نشده بود ، پیشنهاداستادانه ی خودرابه کمیته ی داوری ارائه داد،وبدین وسیله درردیف جمع شرکت کنندگان غیر مدعو قرار گرفت.وی،تنها شرکت کننده ی غیرمدعوبود که به مرحله ی دوم راه یافت.وبدون هرگونه پیش بینی قبلی ،با پشت سرنهادن همه ی شرکت کنندگان مدعو، که ازمعماران نامدار بین المللی بودند ، در رای نهایی،برنده ی مسابقه شناخته شد.طرح،دراولین نگاه،به واسطه ی حضور حیاط داخلی،گفت و گوی درون وبیرون را شدت می بخشد.درحقیقت،حریم بلوک خارجی بارها،درقسمتهای مختلف ،شکسته وهمچنین،فضای شهری،به محوطه ی حیاط راه یافته،وبا آن می آمیزد. تاکید برترکیب درون وبیرون،ازطریق شیب راهی که ازبیرون آغازمی شود،وبابرآمدن برای رسیدن به ساحتی معلق،ازحیاط می گذرد، به اوج می رسد.طرح حاضر نشان داد ، هنگام رهایی از عقاید کاذب عظمت وکارایی زبان معماری،شکوفه می کند،چنانکه طراح قادرخواهد بودصدای نهان را،که هرکس دردرون خود دارد، وباهیچ کدام ازقالب ها سازگار نیست، دریافت نماید،امکانی که در صورت شایستگی وآمادگی ،باحضورخلاقیت،شایدتاحدودی،توفیق اظهار آن پدید آید.
موزه ی کارنونتوم ،وین درمسابقه ی معماری ۱۹۹۳
رستوران مونسون،ساپورو،جاپن،۱۹۹۰
زاحا حدید،درطرح حاضر،درمنتهای آزادی پرمعنا،قواعدمربوط به ساختمانهای سنتی رابه رسمیت نمی شناسد.پیوندمشخصه های متراکم ودینامیک درون طرح،با مشخصه ی استاتیکی خارجی طرح،نشان ازتولدی دیگردارد.دودنیا، دردونقطه ی مقابل،که همدیگر را تکمیل می کنند، در معرض نمایش قرارگرفته اند.درسالن پایین، که رستوران قراردارد،رنگ خاکستری سطوح کریستال وفلز،تلاشی جهان رابه سبب انجمادحاصل ازسرما، حکایت می کند.میزها، همانند قطعات شناور یخ درآب، به نظر می رسد که تحت اثرنیروهای ناشناخته ونهان ، تغییرمکان میدهند،وآویختگی المان حلزونی وارون ازسقف،گویی بامکش فضا،سبب تغییر علامت دما در طبقه ی بالا،وتلالوزبانه های آتش حاصل ازرنگهای درخشان سرخ،زردونارنجی درمحل بار می گردد.
معماری دیکانستراکشن
دیباچه:
معنی دکانستراکتیویسم در فرهنگ لغت «لیتره» در زبان فرانسوی در غالب سه معنا آورده شده است: اولین مورد اصطلاح دستوری آن است، به معنای بر هم زدن ساختار دستوری واژه‌های یک جمله . به عبارتی دیگر، اگر کلمات یک جمله را عوض کنید، آن جمله را دکانستراک کرده‌اید. معنای دوم، معنای باز کردن و پیاده کردن است، یعنی باز کردن و پیاده کردن قطعات یک دستگاه، برای حمل آن به جای دیگر. اما معنایی که ژاک دریدا بسیار به آن توجه می‌کند، معنای «رفلکسیو» آن است؛ یعنی خودساختارشکنی که از خارج تحمیل نمی‌شود، بلکه ساختار، خود به خود تغییر پیدا می کند.
دیکانستراکتیویسم از اواخر دهه ۸۰ توسط معمارانی مانند پیتر آیزنمن «Peter Eisenman»، برنارد چومی «Bernard Tschumi» و … در معماری مطرح شد. دیکانستراکتیویسم سعی دارد تا ساختار اندیشه و نظم محوری را که به جهان ما تحمیل شده را تغییر دهد. چنین معنایی که از طریق ساختاری نظام یافته تحمیل می شود، تفسیرهای دیگری که در همان زمینه با اعتباری یکسان عرضه می شوند را سرکوب کرده و امکان تنوع فکری و ذهنی خارج از این چهارچوب را به خصوص از مخاطب می گیرد.
در معماری از سال ۱۹۸۸ به عنوان سال رواج دیکانستراکشن یادمی شود،خواه هر چیز دیگردر این سال رخ داده باشد.برای مثال،آندریاس academy editions پاپاداکیس ازانتشارات سمپوزیومی درگالری تیت درلندن برگذار کرد شماره های پیوسته ای ازدومجله architectural design&art&design رادرباره دیکانستراکشن انتشارداد.سپس به ترغیب فیلیپ جانسون وبه همراه کاتالوگی از مارک ویگلی،نمایشگاهی درموزه هنر نیویورک در مورد معماری دیکانستراکتیویست برپا شد. حال،تمام اینها راجع به چه بود؟
ازتصاویری ماننداینهابرمی آیدکه چیزی شگفت در حال روی دادن است.
