وانمایی معنا از نظر بودریار
در درس پیش از اهمیت تماس با اثر هنری در جریان ارتباط زیبایی شناسانه یاد کردم، و درس را با تاکید مارشال مک لوهان بر توان و عملکرد معنا سازی رسانه ها به پایان رساندم. اینجا از زاویه ی تازه ای به نسبت معنا و رسانه می پردازیم، و خواهیم دید که نگرشی انتقادی از کار کرد رسانه های جدید سر بر آورده که در آثار ژان بودریار بیان شده، و سر انجام در گستره ی نقادی پسامدرن جای گرفته است.
نخست، از پرسش شکاکانه ی بودریار آغاز می کنیم: آیا می توان گفت که اطلاعات همان ارتباط است؟
بودریاد در طول زندگی فکری خود از مرحله های متنوعی گذشت، و گاه مسائلی را پیش کشید که به طور کامل با گفته های پیشین او همخوانی نداشت، اما می توان گفت که در مورد ناتوانی ادراک معنایی ناشی از کار کرد رسانه ها همواره نظری ثابت ارائه کرده است. او در تمام کارهایش به یاری استعاره هایی از زبان علمی، و سخن انفورماتیک و سیبرنتیک، از دروغ گویی و خشونت نابخردانه ی رسانه های همگی انتقاد کرد، و نوشت که این رسانه ها توده ها را با مجموعه هایی از نشانه ها بمباران می کنند و آنان نیز با رضایت کامل این کنش و نتیجه ی منطقی اش یعنی از میان رفتن توان ذهنی و انرژی آفریننده ای خود را می پذیرند.
در جامعه ی معاصر از تجددی مبادله ی مواد مادی تحت قانون برابری کلی ، به کارکرد تمامی مبادله ها تحت قانون رمزگان رسیده ایم. از این رو، نکته ی مهم اقتصاد سیاسی نشانه ها بود. اما، در سرمایه داری امروز مصرف است که اهمیت کلیدی یافته است. افراد فقط به عنوان مصرف کننده مطرح اند و بسیج می شوند سرمایه داری« تجرید اجتماعی» را متمرکز بر حد مصرف کده است، و به همین دلیل اطلاعات و دانش فقط از این زاویه مورد نظرند، و مصرف هم قدرت را تعیین می کند و هم گسترش نظارت بر تمامی زمینه های فرهنگ و زندگی هر روز را، و این نظرات به گفته ی بودریار حتی بر ناخودآگاه نیز تعمیم یافته است.
توجه :این فایل شامل ۹۷ اسلاید میباشد.
دانلود مستقیم از سایت معماری بنا:
