– استان کرمان
جایگیری شهر
جمعیت در کرمان
ناهمواری ها در کرمان
– شهرستان رفسنجان
– تقسیمات کشوری
– ویژگیهای جمعیتی شهرستان
– ناهمواری ها
موقعیت سیاسی، اقتصادی یا جغرافیایی
– محصول پسته و شهر رفسنجان
– عوامل جغرافیایی تأثیرگذار(آب، پستی و بلندی)
اقلیم
دما
– ریزش برف و باران
– رطوبت
– وزش باد
– اهداف از مطالعات اقلیمی
– اهداف فوق با تمهیدات زیر قابل حصول است
استان کرمان
استان کرمان در جنوب شرقی کشور ایران با مساحتی حدود ۱۷۵۶۶۰ کیلومتر مربع(۱۱% مساحت ایران) با مختصات هندسی بین ۲۵ درجه و ۵۴ دقیقه تا ۳۲ درجه عرض شمالی و ۵۳ درجه و ۲۶ دقیقه تا ۹۵ درجه و ۳۰ دقیقه طول شرقی قرار دارد.
این استان از جانب شمال با استانهای خراسان و یزد، از جانب جنوب با استان هرمزگان، از جانب مشرق با استان سیستان و بلوچستان و از غرب با استان فارس همسایه می باشد.
استان کرمان براساس آخرین تقسیمات کشوری دارای ۱۰ شهرستان، ۲۴ شهر، ۲۸ بخش، ۱۴۱ دهستان و ۱۴۲۷۱ آبادی می باشد.
شهرستانهای استان عبارتند از: بردسیر، بم، جیرفت، رفسنجان، زرند، سیرجان، شهربابک، کرمان و کهنوج.
کرمان در سال ۱۳۰۷در یک پروسه طبیعی جمعیتی تقریبا ثابت و کمتر از ۴۰هزار نفر داشته است که با در نظر گرفتن دهات اطراف ان تا ۶۰هزار نفر تخمین شده است
در اولین آمارگیری بعد از تخریب حصار شهر کرمان درسال ۱۷-۱۳۱۶ جمعیت کرمان حدود ۵۰ هزار نفر گزارش شد که این عدد را در سال ۱۳۳۵ بیش از۶۲ هزار نفر و در سال ۱۳۴۵ حدود ۷۵ هزار نفرتخمین زده شده است .
میزان رشد جمعیت از دوران ۱۳۲۰تا۱۳۳۵ از ۱/۴% در سال به ۳/۲% در دهه ۴۵-۱۳۳۵و ۶/۷% در دهه ۵۵-۴۵ می رسد .در سال ۱۳۳۵ جمعیت شهر به ۱۴۱ هزار نفر می رسد که افزایش آن حدود ۶/۷% در سال را نشان می دهد.
این جمعیت در سال ۱۳۷۰به ۳۳۰ هزار نفر می رسد که علت افزایش زیاد جمعیت آن مهاجرت مهاجرین جنگ تحمیلی ، آوارگان افغانی و جوانان روستایی و نیز عدم کنترل رشد جمعیت می باشد .
جمعیت کرمان در سال ۱۳۷۵ برابر ۳۸۴۹۹۱ نفر بوده است که ازاین تعداد ۲۰۱۶۷۴ نفر مرد و ۱۸۳۳۱۷ نفر زن شمارش شده اند.
۳۲/۸۹% از جمعیت شش سال به بالا، با سواد هستند که این نسبت در بین مردان ۴/۹۱% و در بین زنان ۸/۸۷% می باشد .