نقشه مجتمع ورزشی
دانلود پروژه اتوکدی طراحی مجموعه ورزشی به صورت رایگان
مشخصات فضایی و معماری سالن‌های ورزشی
در طرّاحی سالن‌های ورزشی نوع فعّالیت ورزشی و کیفیّت برگزاری آن تعیین‌کننده است، به‌گونه‌ای که زمین‌های ورزشی در داخل سالن‌ها در سه مقیاس مختلف بر اساس شرایط پیش‌بینی‌شده، قابل طرح باشد.
گروه اوّل: زمین‌های ورزشی مناسب مسابقات ملّی و بین‌المللی؛
گروه دوّم: زمین‌های ورزشی مناسب مسابقات داخلی یا منطقه‌ای یا اُستانی؛
گروه سوّم: زمین‌های ورزشی مناسب تمرین و بازی‌های تفریحی در سطح محلات.
عملکرد عمومی سالن‌های ورزشی، معمولاً شامل گروه‌های فوق می‌شود، به‌گونه‌ای که ضوابط گروه اوّل برای یک یا دو ورزش شاخص سالن و ضوابط گروه‌های دوّم و سوّم برای فعّالیت‌های ورزشی در نظر گرفته می‌شود، مگر سالن‌های ورزشی تک‌منظوره که برای فعّالیت ورزشی خاص طرّاحی و آماده می‌شود؛ مانند سالُن‌های خاصِّ تیراندازی، ورزش اسکواش و غیره، که امکان بهره‌برداری برای دیگر ورزشها بسیار محدود می‌باشد. سالن‌های ورزشی عمومی یا چندمنظوره، که متداول‌ترین نوع سالن‌ها است، علاوه بر برگزاری فعّالیّت‌های مختلف ورزشی، برای فعّالیّت‌های اجتماعی مانند سخنرانی و مراسم جشن نیز ممکن است مورد استفاده قرار بگیرد. باید توجّه داشت که اگر سالن ورزشی به‌صورت چندمنظوره در نظر گرفته شود، قابلیّت‌های زیر باید تأمین گردد:
قابلیّت سازگاری: قابلیت سالن در پاسخ گویی به تعداد فعّالیّت‌های ورزشی که در نظر گرفته می‌شود؛
قابلیت انطباق: قابلیت فیزیکی برای سالن برای مناسب‌ترین بهره‌برداری از آن در هر یک از فعّالیّت‌های ورزشی و غیر ورزشی پیش‌بینی شده در آن؛
قابلیّت انعطاف: عدم مزاحمت تجهیزات و وسایل هر یک از فعّالیّت‌ها در برگزاری دیگر فعّالیّت‌های پیش‌بینی شده.
همان‌گونه که اشاره شد، در طرّاحی سالن‌های ورزشی، پیش‌بینی قابلیّت‌های بهره‌برداری برای فعّالیّت‌های غیرورزشی مانند برگزاری جشن‌ها و گردهمایی‌های اجتمایی، کمک بزرگی از نظر اقتصادی و فرهنگی در حفظ و اشاعه‌ی فعّالیّت اصلی سالن خواهد کرد. از این رو، طرّاحی یک محیط دلپذیر، علاوه بر برآوردنِ نیازهای ورزشی، عامل بسیار مهمّی در روحیّه‌ی بازیکنان و بازدیدکنندگان خواهد بود. پیش‌بینی موارد کلّیِ زیر در طرّاحی عمومی سالن‌ها شاخص کیفیّت مطلوب در طرّاحی و اجرای آن است:
نظم و شکل کلّیِ بنا و سازه‌ی آن باید متناسب و پاسخگوی فعّالیت‌های وزرشی و سایر فعّالیّت‌های اجتماعی پیش‌بینی شده در آن باشد، و مضافاً، خصوصیّت نمایشی و فرهنگیِ این بنا مشخّصاً در بافت شهری اطراف خود منشأ و الگوی توسعه و تکامل باشد.
انتخاب مصالح، جزئیّات ساختمانی و رنگ‌ها، هماهنگ با نظم و شکلِ کلّی بنا و در جهت هدف فوق باشد. فضای داخلی سالنْ ضمن کارآیی متناسب با فعّالیّت‌های پیش‌بینی شده، به‌خصوص مشخّصات مورد نیاز ورزشها، باید به‌طور مطلوبی آرایش و نور‌پردازی شود. پیش‌بینی پنجره برای استفاده از نور طبیعی باید با توجّه به فعّالیّت‌های ورزشی صورت پذیرد تا مزاحمتی برای بازیکنان فراهم نشود.
برای روشنایی عمومی سالن توصیه می‌شود از نورهای غیر‌مستقیم در بالای دیوارها و یا سقف استفاده شود، به‌گونه‌ای که روشنایی مصنوعی بتواند به‌راحتی جایگزین روشنایی طبیعی و یا تقویت‌کننده‌ی آن شود، بدون اینکه منبع روشنایی جابه‌جا شود.
ابعاد و اندازه‌ی سالن‌های ورزشی چندمنظوره
براساس نُرم‌های بین‌المللی و همچنین رعایت حدِّاقل استاندارد‌های فضایی و تجهیزات مورد نیاز، به‌طور کلّی، سه اندازه برای سالن‌های ورزشی قابل پیش‌بینی است: سالن‌های بزرگ ورزشی، با مساحت بیش از ۱۰۰۰ متر مربّع؛ سالن‌های متوسّط ورزشی، با مساحت بین ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ متر مربّع؛ سالن‌های کوچک ورزشی، با مساحت کمتر از ۵۰۰ متر مربّع.
جدول صفحات ۴-۹۱ آرایش هر یک از انواع سالن‌های ورزشی و چگونگی ترکیب زمین‌های ورزشی را نشان می‌دهد.
دسترسی سالن‌ها
دسترسی سالن‌ها شامل دسترسی بازیکنان، دسترسی تماشاچیان، دسترسی وسایل نقلیه‌ی موتوری و دسترسی خاص می‌باشد که در هر مورد امکانات دسترسی به شرح زیر باید فراهم شود:
الف) دسترسی بازیکنان
دسترسی بازیکنان به سالن به صورت کنترل‌شده و مستقل از تماشاچیان باید تأمین شود؛
دسترسی بازیکنان به سرویس‌های بهداشتی و رختکن باید به‌صورت اختصاصی و مستقیم تأمین شود؛
دسترسی بازیکنان به انبارهای ورزشی باید کنترل‌شده و مستقیم باشد؛
دسترسی بازیکنان به محلِّ استراحت و نظارت بازی‌ها باید فراهم باشد؛
دسترسی بازیکنان به فضاهای جنبی باید به تناسب عملکرد هریک امکان‌پذیر باشد.
ب) دسترسی تماشاچیان
دسترسی تماشاچیان به جایگاه باید کنترل‌شده و مستقیم باشد؛
دسترسی به سرویس‌های بهداشتی باید فراهم باشد؛
دسترسی به فضاهای جنبی به تناسب عملکرد هریک باید امکان‌پذیر باشد.
پ) دسترسی وسایل نقلیه‌ی عمومی
دسترسی اتومبیل‌های خدماتی به داخل سالن برای جابه‌جا کردن تجهیزات نظافت و انجام تعمیرات و همچنین در مواقع اضطراری باید تأمین شود؛
دسترسی اتومبیل‌های کارکنان و بازیکنان باید با توجّه به امکانات در داخل محوّطه‌ی ورزشگاه تأمین شود؛
دسترسی اتومبیل‌های بازدیدکنندگان و تماشاچیان باید در خارج از محوّطه‌ی ورزشگاه تأمین شود.
ت) دسترسی‌های خاص
امکان دسترسی و نظارت بخش اداری و خدماتی به سالن باید فراهم باشد؛
پیش‌بینی‌های لازم برای دسترسی معلولین باید در نظر گرفته شود.
ارتفاع سالن‌های ورزشی
ورزشهای نظیر بدمینتون و تنیس نیاز به ارتفاعی برابر با ۱/۹ برای برگزاری رقابت‌های بین‌المللی دارند؛ البتّه، چنین ارتفاعی برای ورزش‌هایی مانند بسکتبال و والیبال بیش از حدِّ نیاز می‌باشد. ارتفاع ۶/۷ متر در سالن‌های متوسّط که مسابقات داخلی در حدِّ اُستانی انجام شود، تقریباً جوابگوی تمام ورزشها می‌باشد. در سالن‌های کوچک با توجّه به مسائل اقتصادیْ ارتفاع سقف را تا ۷/۶ متر می‌توان کاهش داد. این ارتفاع اگرچه مطلوب نیست، ولی در حدِّ بازی‌های ساده و تمرینی مشکلی به وجود نخواهد آورد.
تجهیزات سالن‌های ورزشی
جایگاه تماشاچیان
ابعاد و اندازه‌هایی که برای سالن‌های ورزشی ارائه گردیده است، بدون تخصیص فضای ویژه برای تماشاچیان می‌باشد. از این رو، در سالن‌های ورزشیِ یادشده، توصیه می‌شود از سیستم جایگاه موقّت و یا جمع‌شو استفاده شود، تا عملکرد واقعی این سالن‌ها که باید در اختیار ورزش و بازی‌ها باشد، برآورده گردد. فضای مورد نیاز برای جایگاه موقّت تماشاچیان در صورت استفاده از صندلی‌های مستقل،یک متر برای دو نفر و در صورت استفاده از نیمکت، یک متر مربّع برای سه نفر کافی خواهد بود. شکلِ زیر، اندازه‌های کلّی را در دو حالت نشان می‌دهد.
نمونه‌ی جایگاه تماشاچیان به‌صورت جمع‌شو
انبارهای سالن‌های ورزشی
فضای انبار در سالن‌های ورزشی یکی از مهمترین فضاهای پشتیبانی می‌باشد، که بر خلاف تصوّر باید دارای مساحت نسبتاً زیادی معادل حدِّاقل ۱۰ برابر مساحت سالن باشد. از آنجایی که دسترسی به وسایل و تجهیزات ورزشی باید سریع و به‌سهولت تأمین شود، پیش‌بینی انبارهای مستطیل‌شکل در طول سالن برای ارائه‌ی خدمات سریع مناسب‌تر می‌باشد. در این انبارها پیش‌بینی دو در، در انتها، یکی به سمت داخل سالن و دیگری که در بزرگی است، به سمت محوّطه‌ی بیرون، کمک مؤثّری در کارآیی فضای انبار خواهد کرد.
اندازه و مساحت انبارها بر اساس سه نوع سالن ورزشی به شرح زیر می‌باشد:
در سالن‌های ورزشی بزرگ مساحت انبار بیش از ۱۰۰ متر مربّع؛
حدِّاقل ارتفاع در انبار ۷/۲ متر؛
عرض در انبار ۵/۴ متر؛
در سالن‌های ورزشی متوسّط مساحت انبار بیش از ۷۵ متر مربّع؛
در سالن‌های ورزشی کوچک مساحت انبار حدِّاقل ۵۰ متر مربّع؛
حدِّاقل ارتفاع در انبار ۶/۳ متر.
درهای انبار در داخل سالن باید تاب مقاومت ضربات احتمالی ورزشکاران را داشته باشد، و برای پیشگیری از آسیب ورزشکاران سطح درها باید صاف و بدون برجستگی یا دستگیره‌ی نامناسب باشد. رنگ درها باید متفاوت از رنگ دیوارها انتخاب شود تا به‌راحتی قابل تشخیص باشد. علاوه بر ملاحظات فوق چون انبار یکی از فضاهای با بار حریق نسبتاً زیاد است، باید مقرّرات ایمنی از حریق در مورد درها و دیوارها کاملاً مراعات شود و تجهیزات مربوط به پیشگیری و اطفاء حریق با ظرفیّت‌های تعیین‌شده در نظر گرفته شود.
سرویس‌های بهداشتی و رختکن‌ها
بخش‌های اصلی این عملکرد شامل رختکن‌ها، توالت‌ها و دوش‌ها می‌شود، که چگونگی ترکیب این بخش‌ها در داخل یک واحد از اهمیّت خاصّی برخوردار است. در طرّاحی سرویس‌های بهداشتی، فضای دوش‌ها، بر خلاف گذشته، توصیه می‌شود که از فضای توالت‌ها جدا شود و ارتباط دوش‌ها با فضای رختکن از طریق فضای رابط به‌عنوان اتاقِ خشک که مجهّز به امکانات و وسایل خشک‌کننده است برقرار شود. همچنین در ارتباط با جدا‌سازی سرویس‌های بهداشتی و رختکن‌ها، توصیه می‌شود که واحد‌های مزبور در اختیار ورزشکاران داخل سالن باشد و برای سایر افراد تسهیلات دیگری در نظر گرفته شود.
محاسبه‌ی مساحت موردِ نیاز برای فضای رختکن بر اساس میانگین تعداد بازیکنان در ساعت با احتساب ضریب ۲ به‌علّت همزمانی سایر گروه‌های ورزشی خواهد بود، که مساحتی حدود ۷/۰ متر مربّع به ازاء هر نفر پیش‌بینی می‌شود. فضای انبارِ لباس و کمدها حدود ۲۵/۰ متر مربّع به ازاء هر نفر باید پیش‌بینی شود، که ممکن است به‌صورت انفرادی و یا دسته‌جمعی در نظر گرفته شود. تعداد دوش‌ها و توالت‌ها نیز بر اساس برآورد جمعیّت ورزشکار که در بالا اشاره شد، تخمین زده شده، و مطابق معیار زیر تعیین می‌شود:
توالت (حدِّاقل دو واحد) به ازاء هر واحد ۲۰ تا ۲۵ نفر؛
دوش (حدِّاقل دو واحد) به ازاء هر واحد ۱۰ نفر؛
دستشویی (حدِّاقل دو واحد) به ازاء هر واحد ۱۵ نفر؛
تهویه‌ی این واحد بهداشتی از اهمیّت خاصّی برخوردار است، به‌گونه‌ای که برای برطرف کردن بو و بـخار و جلوگیری از تقطیرِ آبْ حدِّاقل ۱۰ بار تعویض هوا در ساعت ضروری است؛
در طرّاحی و اجرای این فضا، موارد زیر توصیه می‌شود:
دمای مناسب برای این واحد حدود ۲۵ درجه‌ی سانتیگراد می‌باشد؛
نازک‌کاری‌ها در این واحد بهداشتی باید با حدِّاکثر مقاومت پیش‌بینی شود، به‌گونه‌ای که کاملاً قابل شستشو باشد؛
کف‌سازی این واحد به‌طور کلّی باید زِبْر و غیرِ لغزنده باشد و با شیب ملایم حدود ۱ به ۲۴ به آبْ‌روی اصلی سرازیر شود؛
روشنایی این فضا حدود ۱۵۰ لوکس توصیه می‌شود. با توجّه به این که کلّیّه‌ی تجهیزیات برقی این واحد باید در برابر آب و بخار‌آب مقاوم باشد.
فضاهای اداری و عمومی
فضاهای اداری و عمومی به طور کلّی شامل: هالِ ورودی، فضای اداری، فضای استراحت، تجدید قُوا، اتاق جلسه و محلِّ نگهداری کودکان می‌شود، که برحسب مقیاس ورزشگاه و شرایط اقتصادی و اجتماعی با تشخیص مدیریّت منطقه‌ای در مقیاس‌های مختلف قابل پیش‌بینی است.
هال ورودی
تبلیغِ همگانی‌بودنِ تأسیسات ورزشی و استفاده‌ی آزاد و راحت از آن یکی از اهداف طرّاحی فضاهای عمومی در ورزشگاه‌ها است. از این رو، پیش‌بینی فضاهای مناسب و جذّاب برای ورودی بنا تأثیر بسیار مثبتی روی بازدیدکنندگان خواهد گذاشت.
کنترلِ ورود و خروج، و پذیرش
این عملکرد نیاز به محلِّ مناسب در داخل هال ورودی دارد به گونه‌ای که با در ورودی فاصله کافی داشته و به کلیّه‌ی دسترسی‌های هال مسلّط باشد و با نور مناسب در حدِّ ۵۰۰ لوکس در داخل هالِ ورودی که دارای روشنایی عمومی ۱۵۰ لوکس است، کاملاً مشخّص گردد.
اطّلاعات و آگهی‌ها
برای ارائه‌ی اطّلاعات و خبرهای ورزشی، متناسب با حجم آن‌ها نیاز به محلِّ مناسب برای نصب آگهی‌ها و تابلوی اعلانات می‌باشد. این محلْ در ضمن این که باید به‌راحتی برای بازدیدکنندگان قابل رؤیت باشد، نباید مانع رفت‌وآمد سایر افراد شود. توصیه می‌شود با افزودن امکان نشستن و یادداشت‌برداری، توجّه بیشتری به این بخش مبذول گردد.
امکان دسترسی
هال ورودی قاعدتاً امکان دسترسی به کلیّه‌ی قسمت‌ها را باید فراهم کند، ولی برخورداری از کیفیّت مطلوب طرّاحی فضا و پلان ساده و قابل درک به اضافه‌ی تابلو‌های راهنمایی مشخص و زیبا، تأثیر بسزایی در جذب افراد خواهد داشت. تأمین روشنایی ملایم و یکدست در حدود ۱۵۰ لوکس و دمای ۲۰ درجه امکان مکث و ایستادن در این فضا را بهتر فراهم خواهد نمود.
امکان انتظار
هال ورودی باید تسهیلات لازم را برای افرادی که در پی بازیکنان می‌باشند، فراهم نماید، به‌گونه‌ای که با تأمین فضای مناسب برای ایستادن یا نشستن بتوانند منتظر وابستگان خود در سالن‌های ورزشی باشند و در صورت امکان بتوانند از سیستم پیجینگ مرکزی استفاده نمایند.
فضــــای اداری
وجود مدیریّت و برخورداری از آن یک نظام مشخّص و کارا، از ارکان اصلی فعّالیّت‌های ورزشی در کوچکترین تا بزرگترین مجتمع‌های ورزشی است. ازاین رو باید از ابتدای امر جایگاه این عملکرد مهمْ مشخّص شود. استقرار فضای اداری باید در ارتباط با کلّیه‌ی فضاهای جنبی و ناظر بر فعّالیّت‌های داخل سالن باشد، بدون این که این ارتباط به‌صورت مستقیم برقرار گردد.
مساحت مورد نیاز فضای اداری بر اساس تعداد نفرات بوده و با توجّه به معیارهای زیر قابل برآورد می‌باشد:
فضای کار مورد نیاز برای دفتر مدیر ۱۵ تا ۲۰ متر مربّع به ازای هر نفر؛
فضای کار مورد نیاز برای دفتر کار معاونین ۱۴ تا ۱۸ متر مربّع به آزاء هر نفر؛
فضای کار مورد نیاز برای دفتر کار کارکنان اداری ۸ تا ۹ متر مربّع به ازاء هر نفر؛
فضای کار مورد نیاز برای دفتر مسئولین فنّی ۸ تا ۱۱ متر مربّع برای هر نفر؛
فضای اداری نیاز به تسهیلات رفاهی اختصاصی دارد، از جمله سرویس‌های بهداشتی و رختکن و اتاق استراحت که با توجّه به وسعت ورزشگاه و تعداد کارکنان باید پیش‌بینی‌های لازم صورت گیرد؛
دمای لازم برای رختکن و دوش‌ها ۲۵ درجه‌ی سانتیگراد؛
دمای لازم برای توالت‌ها ۱۸ درجه‌ی سانتیگراد؛
دمای لازم برای سایر فضاها ۲۰ درجه‌ی سانتیگراد توصیه می‌شود.
فضاهای استراحت عمومی و تجدید قُوا
در گذشته فضاهای استراحت عمومی مانند چایخانه، کافه و رستوران در مقایسه با فعّالیّت اصلی مراکز ورزشی کاملاً بی‌اهمیّت و قابل چشم‌پوشی به نظر می‌آمد، به‌گونه‌ای که این گونه فضاها فقط در استخرهای شنا در حدِّ یک باجه‌ی نوشابه‌فروشی مطرح می‌شده است. گرایش کنونی، تأمین یک فضای مطلوب با تدارکات مناسب را در جوار فعّالیت‌های ورزشی ضروری می‌داند. تدارک چنین فضایی برای تجدید قوا و ملاقات با دوستان در جوار زمین‌های ورزشی، علاوه بر بازده اقتصادی، از نظر جذابیّت محیط ورزشی و نشر فرهنگ مربوطه نقش بسیار مؤثّری خواهد داشت. دمای ۲۰ درجه‌ی سانتیگراد با روشنایی ۱۵۰ لوکس، کیفیّت مناسب‌تری برای این گونه فضاها فراهم خواهد نمود. ظرفیّت پذیرایی این نوع فضاها براساس وسعت ورزشگاه و شرایط اجتماعی محیط مورد نظرْ قابل پیش‌بینی می‌باشد، که ممکن است از یک باجه‌ی نوشابه‌فروشی تا یک رستوران مجهّز به غذای گرم متفاوت باشد؛ بدون این که به طور کلّی وجود چنین فضایی انکار شود.
اتاق جلسات و ملاقات‌های رسمی
در مراکز ورزشیِ بزرگْ پیش‌بینی چنین فضایی به‌طور اختصاصی توصیه می‌شود. این نوع فضاها برای اعضای گروه‌های ورزشی در برگزاری سمینارها، جلسات آموزشی و برپایی کنفرانس کمک مؤثّری خواهد نمود. در مراکز کوچک‌تر این‌گونه فضاها ممکن است در مواقع عادّی مورد استفاده‌های دیگری مانند فضای استراحت، محلِّ نگهداری کودکان یا اتاق کار قرار گیرد، و از این رو در طرّاحی این نوع فضاها باید امکانات برای تنظیم روشنایی، دما و انتخاب مبلمان برای هر یک از عملکردها‌ی پیش‌بینی شده در نظر گرفته شود. دمای مناسب برای اتاق جلسات ۲۰ درجه سانتیگراد و روشنایی درحدِّ ۳۰۰ لوکس باید پیش‌بینی شود.
محلِّ نگهداری کودکان
محلِّ نگهداری کودکان امکانِ نوینی است که والدین ورزشکار به‌صورت موردی در زمان‌های نسبتاً کوتاه از آن استفاده خواهند کرد. این فضاها براساس برنامه‌ی تنظیم شده با تأمین امکانات بازی و سرگرمی کودکان باید بتواند برای ارتقاء مهارت‌های جسمی و فکری کودکان به‌صورت مشخّصی عمل نماید. در طرّاحی جزئیّات این فضا باید توجّه خاصّی به مقیاس کودکان و میزان آسیب‌پذیری آن‌ها بشود. دمای ۲۲ درجه‌ی سانتیگراد و روشنایی ۲۰۰ لوکس آسایش بیشتری به این فضا خواهد بخشید. با توجّه به این که برای تأمین ایمنی کودکان، حفاظت و نگهداری آن‌ها در محدوده‌ی معیّنی توصیه شده است، پیش‌بینی دستشویی و توالت اختصاصی برای آنان ضروری خواهد بود.
خصوصیّت اصلی کفِ سالن‌های ورزشی
الف) دوام و استحکام
دوام و استحکام کف‌های ورزشی خصوصیّت قابل ملاحظه‌ای از نظر مسائل اقتصادی و هزینه‌های نگهداری است. با توجّه به این که دوره‌ی استهلاک، علاوه بر جنس به چگونگی و میزان بهره‌برداری از کف‌ها مربوط می‌شود، در زمین‌های چندمنظوره با فعّالیّت‌های اجتماعی مانند برگزاری کنفرانس و گردهمایی‌های مشابه، دوام و استحکام کف باید جوابگوی این نوع فعّالیّت‌های جنبی نیز باشد.
ب) قابلیّت جهش
این خصوصیت که در مورد توپ با کف زمین است، به میزان ارتفاع خیزش توپ و سرعت بازگشت آن از زمین ارتباط دارد، به‌گونه‌ای که اگر زمین با قابلیّت جهش کم باشد، ارتفاع خیزش و سرعت توپ کمتر خواهد بود. در مواردی که قابلیّت جهش کم باشد، بخشی از انرژی بازیکنان جذب زمین خواهد شد و در نتیجه زودتر خسته می‌شوند، و در صورتی که قابلیّت جهش خیلی زیاد باشد، کنترل و ایستایی بازیکنان سخت می‌شود، و احتمال آسیب‌دیدن آن‌ها به‌خصوص در بازی‌های پُرتحرّکْ بیشتر خواهد شد. از این رو، برای ایمنی بازیکنان «قابلیّت جهش» با توجّه به «میزان سختیِ» کف باید در نظر گرفته شود.
ج) مقاومت گردشی
این خصوصیّت، به میزان سرعت و مسافتی که توپ یا هر وسیله‌ی چرخنده‌ای روی زمین بازی طی می‌کند، مربوط می‌شود. هر قدر مقاومت گردشیْ کمتر باشد، توپ مسافت بیشتری را در زمانِ کمتری طی خواهد کرد. این خصوصیّت با توجّه به نوع ورزش باید در نظر گرفته شود. به طور مثال، در ورزشِ فوتبال، یک سطح یکنواخت و پیوسته با اصطکاک ملایم چمن برای گردش توپ نیاز است. در صورتی که در ورزشِ بولینگ، یک سطح یکنواخت صیقل داده شده با کمترین اصطکاک برای گردش توپ نیاز می‌باشد.
ت) سختی
سختی یکی از مهمترین خصوصیّت‌های زمین‌های ورزشی است. این خصوصیّت، در ضمن این که مستقیماً با ایمنی ورزشکاران در هنگام بازی مربوط می‌شود، رابطه‌ی نزدیکی با «قابلیّت جهش» و «مقاومت گردشی» کف‌ها نیز دارد. به عنوان مثال، ترکیب مناسب «سختی» یا «قابلیّت جهش کف» در ورزش دومیدانی و «سختیِ کف» با «مقاومت گردشی» در ورزش دوچرخه‌سواری بیشترین بازده را تأمین خواهد کرد.
ث ) اصطکاک
این خصوصیت مربوط می‌شود به امکانی که ورزشکار بتواند در زمان کوتاهی سرعت لازم را بگیرد و یا از سرعت خود بکاهد. در اکثر ورزشها کف‌های با اصطکاک زیاد مطلوب می‌باشد، مگر در مواردی مانند ورزش تنیس، پاتیناژ که هر یک به حداقل اصطکاک نیاز دارند. باید توجّه داشت که میزان اصطکاک زمین‌های بازی با وجود آب به‌شدّت کم می‌شود.
ج ) قابلیّت چرخش
چرخش توپ هنگام اصابت به زمین از اصطکاک با زمین سخت به وجود می‌آید؛ این خصوصیّت در ورزشهای تنیس و کریکتْ بسیار مورد نظر می‌باشد.
چ) مقاومت نشست
تکرار یک نوع حرکت و فرودآمدن نیروی مکرّر به مکان ثابتی از کف، موجب تغییر شکل در همان محل می‌شود. این خصوصیّت در ورزش‌هایی مانند بولینگ، تنیس، و ورزشهای مشابه باید مورد نظر باشد.
ح) خصوصیّت انعکاسی کف‌ها
انعکاس نور در کف سالن‌های ورزشی نباید دارای خیره‌کنندگی مزاحم برای چشم بازیکنان باشد، در ضمنِ این که توزیع نور در سرتاسر کف باید یکسان و شدّت آن مطابق استاندارد مورد نیاز هر ورزش تأمین شود، به‌گونه‌ای که بازیکن، محدوده‌ی زمینِ بازی را بدون هیچ‌گونه سایه‌روشن به‌راحتی مشاهده نماید.
خ) آکوستیک سالن
این خصوصیت در مورد سالن‌های رسمی که باید دارای استاندارد خاصّی باشد، مطرح است. یکی از عوامل بسیار مهم در زمینه‌ی تنظیم صدا در سالن، اکوستیک کف آن است، به‌گونه‌ای که کف‌پوش‌ها نقش بسیار مهمّی در تقلیل و یا تشدید سروصدای سالن دارند. کف‌های نرم، به‌علّت خصوصیّت جذب صدا و عدم انعکاس آن، میزان سروصدای فضا را تقلیل می‌دهد.
این فایل شامل :
پلان چند سالن ورزشی در قالب یک مجموعه کامل به صورت مبلمان شده می باشد.
