تاریخچۀ بیمارستان سازی در ایران
تاریخ پزشکی ایران، گوهری ناشناخته و دری نا یافته است که دست بیداد زمان، نامهربانی توانمندان و ناسپاسی گروهی از فرزندان و فن داران، آن را به یکباره به دست فراموشی سپرده است. آریایی ها برای اولین بار، موضوع پیشگیری را در علم طب مطرح نمودند و عدم رعایت بهداشت عمومی را عامل اصلی بیماری ها معرفی کردند. آنان اولاً با مجزا کردن بیماران عفونی از انسان های سالم در یک مرکز درمانی خاص و ثانیاً با اجرا آیین های ویژه کفن و دفن اجساد انسان ها و جانوران سعی در بهداشتی نمودن محیط خود داشتند. ایرانیان در زمان هخامنشیان به صورت تخصصی به پزشکی می نگریستند؛ به طوری که با استناد به نوشته های به جا مانده اوستایی، پنج دسته از پزشکان در جامعه آن دوران قابل شناسایی بودند که از نظر وظیفه و کیفیت کار و تخصص کاملاً از هم تمیز داده می شدند.
در کتیبه های مصری نیز داریوش را به سبب ایجاد بیمارستان های متعدد، نیکوکار بزرگ لقب داده بودند. (آصف زاده، ۱۳۸۲) در زمان ساسانیان، بیمارستان مشهور «گندی شاپور» پایه گذاری گردید که در آن « پزشکان با روش پیشرفته پزشکی به مداوای بیماران و تدریس طب و تحقیق همت می گماشتند. از اویل قرن پنجم میلادی که تعصبات مذهبی در اروپا به اوج خود رسیده بود، عده زیادی از پزشکان از اروپا طرد شدند و ایران را بهترین پناهگاه برای خود یاغتند. بدین ترتیب «گندی شاپور» قرن ها به مرکز تجمع اندیشه هایی از یونان، هند، آسیای غربی و ایران تبدیل شد. در سده های نخستین پس از اسلام نیز این بیمارستان از اهمیت زیادی برخوردار بود و به قول ویل دورانت «از تعداد ۳۴ بیمارستان در مشرق زمین، بیمارستان گندی شاپور از همه معتبرتر بود و همه آنها الگویی از این بیمارستان داشتند» (تاجبخش، ۱۳۸۲) .
فهرست عنواین
فصل اول ……………………………………………………………….۱
مطالعات کرمانشاه……………………………………………………….۲
فصل دوم……………………………………………………..۸
تاریخچه ونمونه های مشابه…………………………۹
تاریخچه سرطان……………………..۱۰
نمونه مشابه ایرانی………………………۱۴
فصل سوم………………………………………..۲۴
برنامه فیزیکی………………………………………………………۲۵
فصل چهارم……………………………………..۱۶۱
استاندارد ها و ضوابط……………………………………………۱۶۲
فصل پنجم …………………………….۲۲۴
تحلیل سایت – دیاگرام – نقشه ها…………………………………….۲۲۵
توجه :این فایل دارای ۲۶۹ صفحه یه صورت word میباشد
دانلود با لینک مستقیم از معماری بنا:
