پردیس سینمایی پارک ملت
مشخصات پروژه
طراحی سینما در نیویورک
روند طراحی
سینما آزادی تهران
مجموعه جدید تجاری فرهنگی سینما آزادی
مشخصات پروژه سینما آزادی تهران
مختصری از تاسیسات سینما آزادی تهران
مرکز سینمایی یو افت ای پالست
مرکز سینمایی بوسان
پردیس سینمایی پارک ملت:
نام پروژه : پردیس سینمایی پارک ملت
کارفرما : شرکت توسعه فضاهای فرهنگی شرکت (شهرداری تهران)
ایده : حرکت سیال در معماری
طراح : امیر دانشمیر
تیم پروژه : بیژن وزیری ، آرش جوادی ، امیر بدیعی ، اکرم لولایی، الهه نجفی ، ایمان ندایی ، محمد مهربانی ، مجید احمدی ، ایمان دانش ور نژاد
سازه مشاور : حمید باستانی
مکانیک مشاور : بدری رحیم زاده
برق مشاور : امیر شعبان زاده
سازه و معماری پیمانکار : شرکت نیکان نیرو
مکانیکی و الکتریکی پیمانکار : شرکت ارکان ارزش
سینمای دستگاه : مسعود روستایی
مشاور طراحی منظر : پیمان بنی شرکا
مساحت پروژه : ۶۰۰۰ متر مربع
پروژه سال : ۲۰۰۳ — ۲۰۰۸
پردیس سینمایی پارک ملّت در منطقه ۳ شهرداری تهران و در زمینی کشیده و با شکلی نامعین به مساحت ۶۰۰۰ متر مربع و زیربنای ۱۵۰۰۰ متر در منتهی الیه جنوب غربی بوستان ملت(پارک ملت) احداث گردیدهاست. این مجموعه با توجه به استقرار در محوطه پارک از کلیه مزایای آن به عنوان محوطه بهرهمند است.
مدیرعامل شرکت توسعه فضاهای فرهنگی شهر تهران این مجموعه فرهنگی- تفریحی را منحصر به فرد دانسته و معتقد است پس از تئاتر شهر، تالار وحدت و موزه هنرهای معاصر تهران، این اثر، نخستین پروژهای است که با چنین معماری و کیفیتی ساخته میشود و به بهرهبرداری میرسد.
پردیس سینمایی پارک ملت دارای چهار سالن نمایش فیلم با ظرفیت ۲۸۰ نفر، یک سینماتک(سینمای ویژه) به ظرفیت ۳۰ نفر و فضاهای نمایشگاهی، رستوران، کافی شاپ و فروشگاههای عرضه محصولات فرهنگی است و در ساعات اوج جمعیت حدود دو هزار و ۲۰۰ نفر را در خود جای میدهد.
تمامی سالنهای این سینما مجهز به سیستم پخش دالبی دیجیتال میباشد. یکی از سالنهای سینما دارای سن میباشد و امکان برگزاری همایشها، میزگردها و کنسرت موسیقی را دارد. همچنین کلیه امکانات درون سالنهای سینماها خود-اطفا و ضد حریق هستند.
آنچه پردیس سینمایی پارک ملت را در ردیف آثار شاخص و قابل اعتنای معماری معاصر ایران قرار میدهد، در درجه نخست مربوط به دیدگاه ارزشمند و متعالی معمار آن درباره ماهیت معماری و موفقیت نسبتاً قابل توجه او در جامه عمل پوشاندن به این دیدگاه در قالب یک اثر ساختهشده است.
دانشمیر، ماهیت معماری را طرح مسأله فضا و خلق چشماندازهای نوینی از آن میداند. به اعتقاد او، معماری عبارت است از طرح ساختاری یکپارچه و جامع که در عین هدایت و سازماندهی کلیه مسائل و نیازهای پروژه، از قبیل برنامه، سازه، سیرکولاسیون و فرم، شکلدهنده و خالق فضای متناسب با زمان حال نیز باشد. در واقع، دانشمیر خلق فضای زمان حال را جنبه درونی و اصلی معماری و مقدم بر جنبه بیرونی آن، یعنی پاسخگویی به نیازهای مختلف، به شمار میآورد.
بر این اساس، او این پرسش را مطرح میکند که چه ویژگی منحصربهفردی است که امکان پیدایش اثری را در گذشته ناممکن میکند و تا زمان حال به تأخیر میاندازد؟
دانشمیر بر این باور است که معمار باید فرایند سیستماتیک جامع و مانعی را برای کار بر روی ایده اولیه که از ادراک او از فضای زمان حال سرچشمه گرفته است، و انطباق آن با شرایط بیرونی به وجود آورد.
رضا دانشمیر بر اساس دیدگاه خویش نسبت به معماری، در پردیس سینمایی پارک ملت، تلاش کرده است ایدهای جدید از فضا را هماهنگ با برنامه و سازه پروژه مطرح کند. او برای رسیدن به این هدف، سازماندهی فضایی پروژه را با استفاده ازاتصال شیب دو سالن نمایش در امتداد یکدیگر و ایجاد یک ایوان سرپوشیده بزرگ در زیر آنها که به عنوان محل گفتگو و تبادلنظر و نیز اجرای مراسم و رویدادهای متنوع فرهنگی و اجتماعی عمل میکند، انجام داده است.
اتخاذ این راهبرد خلاقانه و نوآورانه در سازماندهی فضایی پروژه، منجر به شکلگیری ساختمانی شده است که ضمن برقراری ارتباط ساختاری با محیط اطراف و ایجاد فضاهای متنوع، تصویر ذهنی ما را از ساختمان سینما به چالش میکشد و بدینترتیب چشمانداز نوینی از فضا را را در برابر دیدگان ما قرار میدهد.
تصویر ذهنی ما از ساختمان سینما، با توجه به الزامات کارکردی آن، اغلب حجمی است صلب، یکنواخت و بدون شفافیت و هرگونه منفذ و روزن، اما دانشمیر در پردیس سینمایی پارک ملت، با استفاده از یک ایده خلاقانه برای سازماندهی فضا و نیز هرهگیری مناسب از تکنولوژی و امکانات نوین، این تصویر ذهنی غالب را با تصویر جدیدی از ساختمان سینما به عنوان یک حجم کاملاً شفاف و پویا جایگزین کرده و حتی به گفته کارفرمای پروژه، باعث شده شهروندان تهرانی در کنار این ساختمان عکس یادگاری بگیرند.
در واقع، او با این کار صرفاً ساختمانی به هزاران ساختمان موجود در شهر تهران نیافزوده، بلکه اثری به جامعه عرضه کرده که دربرگیرنده نگرشها و توانمندیهای دوران خویش است و از اینرو حرفها و آموزههای بسیاری برای گفتن و یادگرفتن دارد.
طراحی سینما در نیویورک:
دفتر مهندس مسعود افسرمنش موفق به کسب مقام اول طراحی سینما در نیویورک گردید. سایت مسابقهدر محله کوئینز واقع شده که از ویژگی های آن واقع شدن ساختمان سازمان ملل متحد در مقابل این سایتو همچنین مجاورت با رودخانهEast River است.
بالا بردن انگیزه رفتن به سینما و دیدن فیلم با وجود سینماهای خانگی امروزی و همچنین قرارگیری مردم در محیط فرهنگی با توجه به موقعیت استراتژی سایت در منطقه از اهداف برگزار کنندگان این مسابقه بوده است.
تعداد 16 سالن سینما، Imax و رستوران، فروشگاههای کتاب و فیلم و …. از برنامه های مورد نیاز در پروژه می باشند، که می بایست در سایتی به مساحت48 هزار مترمربع طراحی می گردید.
متافور :
هر نفر به محض ورود مانند بازیگری است که در جریان حرکت خود نقشی را بر پرده فیلم اجرا می کند که در پس زمینه شهر و جریان آن پیوسته ادامه می یابد.
کانسپت :
3 پرده به ترتیب به سمت رودخانه شرقی و روبروی محله منهتن قرار گرفته است؛
پرده اول: تصویر بزرگ شده افراد را از لحظه ورود به سایت بوسیله پروژکتورهای هولوگرام به طور زنده روی خود نشان می دهد.
همانطور که اندی وارهول زمانی گفته بود:”در آینده، هر کس در دنیا برای 15 دقیقه معروف خواهد شد.”
پرده دوم: برای نمایش فیلم در آمفی تئاتر فضای باز است که فضای نشستن آن روی بام سالن های سینما قرار گرفته است.
پرده سوم: قاب خالی که نمای واقعی شهر منهتن را در بر می گیرد.
سینما آزادی تهران:
سینما آزادی (که پیش از انقلاب به نام سینما شهر فرنگ شناخته میشد) یکی از سینماهای تهران است که در تقاطع خیابان شهید بهشتی (عباس آباد) وخیابان خالد اسلامبولی (وزرا) قرار دارد. ساختمان اولیه این سینمادارای دو سالن به نامهای شهر فرنگ و شهر قصه بود.
تاریخچه:
روز سوم اردیبهشت ۱۳۴۸، سینما شهر فرنگ با اکران فیلم مایرلینگ افتتاح شد. نمایش فیلمهای مطرحی مثل جنگ ستارگان باعث شد ضلع شمال شرقی چهار راه عباس آباد و سینما شهر فرنگ، به سرعت به پاتوق دوست داران فیلم بدل شود. منظره همیشگی چهارراه شهید بهشتی در آن دوران، صفهای طویل در مقابل سینمای شهر فرنگ بود. به طوری که در سال ۱۳۷۵ این سینما با فروش ۱۵۰ میلیون تومانی خود، لقب پرفروشترین سینمای ایران را به خود اختصاص داد.
پس از انقلاب:
بعد از انقلاب و در سال ۱۳۵۹، سینمای شهر فرنگ تحت پوشش بنیاد مستضعفان، با نام سینما آزادی افتتاح شد. پس از جنگ و بعد از ده سال، سینما به حوزه هنری واگذار شد.
آتش سوزی و ویرانی سینما آزادی:
سینما آزادی دو بار در سالهای ۱۳۵۵ و ۱۳۶۹ هم دچارآتش سوزی خفیف شده بود، اما از آتش سوزی فروردین ۱۳۷۶ نتوانست جان سالم به در ببرد.ساعت ۱۳:۱۵ روز جمعه ۲۹ فروردین ۱۳۷۶، کانالهای هواکش سمت راست سالن مشتعل میشود. وقتی تماشاچیان مشغول تماشای اولین سانس فیلم کمدی تعطیلات تابستانی بودند، آتش به سرعت در میان تجهیزات پلاستیکی میپیچد و دود غلیظ آن، منجر به گریز تماشاچیان میشود. شیشهها بر اثر حرارت بر سر مردم خرد شده و در کمتر از ۲۰ دقیقه و با وجود تلاش آتش نشانان، آتش آنجا را به تلی از خاکستر بدل میکند. مأموران موفق میشوند سینمای شهر قصه را که در نزدیکی آن قرار داشت از آتش سوزی نجات بدهند، ولی چند روز بعد سینمای شهر قصه را هم نیز برای جلوگیری از فروریختن احتمالی دیوارها، تخریب میکنند. تا هشت سال پس از آتش سوزی ویرانهای در شرق چهارراه عباس آباد و جنوب خیابان وزرا خودنمایی میکند.
این فایل در قالب word شامل ۴۱ صفحه به صورت word می باشد.