تنظیم شرایط محیطی
دانلود پاورپوینت معرفی کامل اقلیم ایران
مقدمه:
ایرانیان با الهام از مبانی جهان بینی و فرهنگ خویش در طول تاریخ به استثنای دوره معاصر، فضایی برای محیط زیست خلق نموده اند که در عین آن که جلوه بارزی در نگرش آنان به زندگی و عالم وجود را به نمایش میگذارد. بسیار متعالی تر و پیشرفته تر از آن چیزی میباشد که انسان معاصر تحت عنوان ”توسعه پایدار“ در پی تحصیل آن میباشد. در این زمینه مباحث متعدد و متنوعی قابل طرح هستند که در اینجا به بحث تنظیم شرایط محیط و مصرف انرژی اکتفا میگردد. مصرف بی رویه سوختهای فسیلی نه تنها علاوه بر از بین بردن سرمایه ملی، ضایعات زیست محیطی جبران ناپذیری را در پی دارد تا قبل از ظهور انقلاب صنعتی شهرها و ساختمانها فرم و اشکال هماهنگ بامحیط را داشتند به عبارتی به طریقی طراحی میشدند که حداکثر بهره وری از انرژیهای تجدید پذیر آفتاب، باد و آب حاصل شود.
حوزه های اقلیمی جهان:
1. اقلیم بارانی استقرایی
2. اقلیم گرم و خشک
3. اقلیم گرم- معتدل
4. اقلیم سرد و برفی
5. اقلیم قطبی
حوزه های اقلیمی ایران:
1. کرانه جنوبی دریای خزر
2. کرانه شمالی خلیج فارس و دریای عمان
3. نواحی کوهستانی و مرتفع فلات
4. دشتهای فلات ایران
1- کرانه جنوبی دریای خزر:
شرایط اقلیمی این منطقه از پربارانترین و سرسبز ترین مناطق اقلیمی ایران است و در تمامی فصول سال دارای بارندگی می باشد. با وجود عرض نسبتا کم، این کرانه از دو ناحیه تقریبا مجزا تشکیل شده است.
یکی ناحیه جلگه ای است که به صورت نوار باریکی در امتداد دریا گسترش یافته و کشتزارهای وسیع و همچنین شهرهای بزرگ در این ناحیه می باشند. عرض این جلگه در مجاور رودخانه هایی مانند سفید رود، هراز تجن و در منطقه شرقی دریای خزر بیشتر است.
دوم ناحیه کوهستانی شمال سلسله جبال البرز است که پوشیده از درختان جنگلی می باشد. در بیشتر مناطق خصوصا در مناطق مرکزی و شمال غربی، فاصله این رشته کوه تا دریا از چند کیلومتر تجاوز نمی کند.
مصالح مورد استفاده و فرم ابنیه سنتی در این دو ناحیه تا حدودی با هم تفاوت دارند.
خصوصیات آب و هوایی این کناره به قرار ذیل است :
الف-بارندگی زیاد در تمام فصول سال، خصوصا در فصول پائیز و زمستان
ب-رطوبت نسبتا زیاد در تمام فصول سال
ج-اختلاف کم درجه حرارت بین شب و روز
د-پوشش وسیع نباتی
تطبیق مسکن با اقلیم :
از نمونه های بسیار خوب ساختمان مسکونی که به طور کامل با اقلیم منطقه هماهنگی دارد و از پی تا ستیغ بام از مصالح گیاهی و محلی بنا شده را می توان در جلگه ای وسیع به نام ((بیه پیش)) در شرق رودخانه سفیدرود ملاحظه نمود.
در روستاهای اطراف شهرهای لنگرود، لاهیجان ، آستانه اشرفیه و چمخاله ، این نوع ساختمان از عمده ترین انواع خانه های روستائیان محسوب می شود.
این ابنیه که از نوع گالی پوش خانه با دیوار نفار هستند، بهترین نمونه خود کفایی از نظر تامین مصالح، مهارت و فن اجراء و همچنین بهترین نمونه یک ساختمان سنتی برای منطقه بارانی و مرطوب می باشند.
اجرای این ساختمانها نسبتا ساده است و به هیچگونه ابزار و یا تکنولوژی پیشرفته ای احتیاج ندارند . مصالح نیز گیاهی و خاک و سنگ است که به وفور در محل یافت می شود.
کرانه شمالی خلیج فارس و دریای عمان:
شرایط اقلیمی این منطقه اقلیمی در امتداد یک نوار ساحلی باریک و نسبتاً طولانی است که بیش از دو هزار کیلومتر طول آن می باشد و از مصب اروند رود در جنوب غربی استان خوزستان شروع شده و به خلیج گواتر در جنوب شرقی استان سیستان و بلوچستان ختم می شود.
از لحاظ اقلیمی، این سواحل جزو نواحی گرم و مرطوب محسوب می شود. تابستان ها نسبتاً طولانی و زمستان ها فقط در دو ماه دی و بهمن هوا تاحدی سرد است. این کناره به سبب آن که در مجاورت دریا می باشد، رطوبت هوا بسیار زیاد است ولی به علت قلت بارندگی، فاقد پوشش نباتی می باشد و به جز نخلستان ها و کشتزارهای محدود اهالی، منطقه به طور کلی لم یزرع و بی آب و علف است.
خصوصیات آب و هوایی این کرانه به قرار ذیل است:
الف – میزان ریزش باران سالیانه بسیار اندک، اغلب بارندگی در فصول پائیز و خصوصاً زمستان
ب – رطوبت هوا بسیار زیاد در تمام فصول سال
ج – هوا بسیار گرم و مرطوب در تابستان و معتدل در زمستان
د – اختلاف کم درجه حرارت بین شب و روز
نواحی کوهستانی و مرتفع فلات:
شرایط اقلیمی
دو سلسله جبال البرز و زاگرس نواحی مرکزی ایران را از سواحل دریای خزر در شمال وجلگه بین النهرین در غرب جدا می کند. شیرکوه، کوه تفتان و کوههای منفرد دیگری نیز در قسمت های مرکزی و شرقی ایران وجود دارد. این کوهستان ها سرچشمه رودخانه ها و قنات های کشور می باشند. رشته کوههای واقع در شمال و غرب کشوراکثراً برف گیر بوده و در دامنه شمالی رشته کوه البرز، جنگلهای انبوه که در فصل سوم بحث شد و در دامنه کوههای زاگرس در غرب کشور، جنگلهای تنک بلوط، نارون و افرا وجود دارد.
کلیات شرایط اقلیمی این نواحی به قرار ذیل است:
الف – سرمای شدید در زمستان، معتدل در تابستان
ب – بارش برف سنگین در قسمت های شمال و شمال غرب کشور
ج – رطوبت هوا کم
د – اختلاف بسیار زیاد درجه حرارت بین شب و روز
روستای اَبرو :
روستای ابرو واقع در دامنه کوه الوند و در ده کیلومتری جنوب شهر همدان است. بافت روستا، فرم ابنیه و نوع مصالح دراین روستای کوهستانی، مطابق همان مواردی است که در قسمت های قبل همین فصل عنوان شد، بدین معنی که بافت روستا فشرده ابنیه متصل به هم و کوچه ها کم عرض و باریک هستند. در قسمت های مختلف این روستا، کوچه ها از زیر ساختمان ها رد می شود که هم از لحاظ بصری با ایجاد سایه روشنهای مختلف، زیبا می باشد و هم از نظر اقلیمی، دمای هوا در فضاهای کاملاً محصور این قسمت های معابر، معتدل تر از فضاهای روباز است. از آنجایی که دراین روستا زمستان ها بسیار سرد و تابستان ها معتدل است، لذا مساحت حیاط ها وایوان ها نسبتاً کوچک هستند و حدود نیمی از سال اکثر فعالیت های روزمره در داخل بنا صورت می گیرد. پنجره ها و بازشوهای ساختمان ها اغلب رو به جنوب هستند و بام ساختمان ها مسطح و با تیر چوبی و کاهگل اجرا شده است. تقریباً تمامی ساختمان ها در هسته مرکزی این روستا با سنگ لاشه و یا سنگ قوراه ساخته شده اند. ملات این ساختمانها گل و یا گل و گچ می باشد و برای پی از ملات آهک استفاده می کنند. قطر این دیوارها بین پنجاه تا شصت سانتیمتر است و قطر پی حدود 80 تا 100 سانتی متر می باشد. در فواصل یک الی دو متر از دیوار، از تیرهای چوبی به صورت افقی استفاده شده است این تیرها باعث یکپارچگی دیوار از بالا به پایین می شود همچنین اگر یک قسمت از پی دیوار نشست کند، خرابی کمتری به قسمت های بالای دیوار وارد می شود. تیر چوبی برای ستون ها، پوشش طاقها و نعل درگاهها نیز مورد استفاده قرار گرفته است. در این روستا از قوسهای سنگی هم به کرات استفاده شده است چنانچه در شکل9-5 مشاهده می شود. سنگ لاشه را به صورت ورقه درآورده و با ملات گل وگچ وبدون قالب اجرا می کنند. دیوار طبقات فوقانی بعضی از ساختمان ها را با خشت می سازند. زیرا وزن آن کمتر و اجرای آن راحت تر است. همچنین طاقهای معابر که از زیر ساختمان ها رد می شود، غالباً به صورت طاق آهنگ است و با خشت اجرا می شود.
روستای کَندوان:
روستای کندوان در نزدیکی شهر اسکو و در دامنه کوه سهند واقع است. ارتفاع روستا از سطح دریا 2300 متر و آب و هوای آن بسیار سرد در زمستان و معتدل در تابستان می باشد. این روستا از لحاظ فرم بنا و مصالح، درایران منحصر به فرد است و تنها نمونه مشابه آن در جهان، در ناحیه ای به نام « کَپَدوسیا » واقع در مرکز کشور ترکیه می باشد.
در کندوان خانه اهالی دردرون سنگها کنده شده است. ارتفاع این سنگ های مخروطی شکل که به نام « کران » خوانده می شوند بین ده تا پانزده متر است و قطر آنها به تفاوت حدود پنج الی هشت متر است.
این کرانها درامتداد رودخانه و در بین مسیر رودخانه و تپه های مجاور آن واقع هستند و محور اصلی روستا عمود برجهت جنوب غربی است. لذا از لحاظ اقلیمی و با توجه به جهت آفتاب، دره و رودخانه، کرانها درموقعیت بسیار خوبی قرار دارند. معابر اصلی روستا در امتداد خطر تراز زمین قرار دارند و جهت ارتباط بین قسمت های پایین و بالای روستا، پله هایی در دل سنگ کنده شده و یا از نردبانها و پله های چوبی استفاده شده است. از آنجایی که این کرانها پایداری بسیار خوبی در مقابل عوامل اقلیمی از قبیل تابش آفتاب، باد، باران، رطوبت، برف و همچنین زلزله دارند، در طی هزاران سال فرسایش بسیار کمی در آنها صورت گرفته و تملک آنها از یک نسل به نسل دیگر متوالیاً ادامه داشته است. روستاییان با کندن سنگ در درون این کرانها، اتاق و یا اتاق های نسبتاً کوچکی با ارتفاع حدود دو متر ایجاد کرده اند. در هر کران ممکن است یک و یا دو خانوار زندگی کنند و هر خانواده دارای یک و یا چند اتاق تو در تو با بازوشهای کوچک در دورن کرانها می باشند. اتاقهای درون کران معمولاً شامل نشیمن، آشپزخانه و صندوقخانه است. پذیرایی از مهمان، صرف غذا و استراحت و خواب در اتاق نشیمن صورت می گیرد. معمولاً یک و یا دو تنور در داخل این خانه ها وجود دارد .
روستای اَبیانه:
