ایده اصلی این پروژه وارد کردن نور طبیعی به تمامی جهات مجموعه میباشد و همچنین طراح یک پروژه معماری فضایی مدرن را در قالب مفهوم سنتی ایران به اجرا درآورده است.
این مجموعه مرکزی دارای فضاهایی همچون: مجتمع های مسکونی ، خرده فروشی ،یکپارچه در کنار جاده ای است که در جاده قزوین به رشت در قلب منطقه خشک و گرم منطقه فلات ایران متصل می کند. مجتمع قمر حبیبه مجیدآبادی مساحتی بالغ بر ۴۵۰۰۰ متر مربع را به خود اختصاص می دهد و رد پای ساختمان ۷۵۰۰ متر مربع را اشغال می کند.
این مجموعه اقامتی شامل: یک ایستگاه بنزین، محل اقامت مسافران، رستوران، پارکینگ، و مغازه های خرده فروشی برای صنایع دستی و محصولات محلی است. این پروژه در لوشان دره به عنوان زمین هنر، تراس پانورامیک و بازار شناخته شده است.
ایده سقف این مجموعه از کوه برگرفته شده که یکی از ویژگی های مشترک معماری بومی منطقه است.
معمار حبیبه مجدآبادی در نظر گرفته که اکثر مناطق ایران گرم خشک است بر همین اساس از مورفولوژی زمین و با معماری بومی در مرکز ایران همساز است. هرچند ظاهرا این ساختمان به بازار های سنتی ایرانی اشاره می کند.
سقف پلکانی یکی از ویژگی های مشترک معماری بومی مناطق ایران است. سقف ها در مناطق تاریخی، یک نوع میدان عمومی را تشکیل می دهند که مردم از یک خانه به خانه دیگر می روند و از میان سقف ها عبور می کنند.
ورودی این مجموعه بخش مهمی از ساختمان است. این مکان در جایی است و با توجه به سنت های مبتنی بر آب و هوا، آن باید گسترده و سایه دار باشد. در این ساختمان، ورودی توسط سطح سقف فلنج دید به سمت پایین به دست می آید. معمار با استفاده از زاویه ساخته شده این سقف را به ظور کاملا حرفه ایی نشان داده است. معمار حبیبه مجید آبادی میگوید: “من از طریق سایه ها را به جای نور طراحی میکنم”. برای هزاران سال گذشته، معماران ایرانی با این شیوه برای ایجاد سایه روی پوست بیرونی و تغییر نور طبیعی به داخل فضای داخلی، نمای ساختمان را تحت تأثیر قرار داده اند.
بازار های سنتی، فضاهای خالی نقطه ایی را به صورت خطی مرتب شده اند تا فضای داخلی را سازماندهی کنند و جهت گیری را برای مخاطبان راحت تر کند. در اینجا، به روش مشابه، نور از طرف بالا،به فضای داخلی آمده است. بافت و رنگ و به پایان رسیده از “مجتمع قمری” طراح حبیبه مجید آبادی با زمین های اطراف هماهنگ است. مصالح مورد استفاده اصلی بتن رنگی شده است، اما شبیه مواد طبیعی مانند کاهگل – خاک رس و کاه است.