لیبس کایند در سال ۱۹۴۶ در لهستان درشهر لودزبه دنیا آمد، و در سال ۱۹۶۵، یک شهروند آمریکایی شد. وی درابتدا موسیقیدان بود وموسیقی را در اسرائیل خواند و در نیویورک به یک اجراکننده ی با ذوق تبدیل شد. او موسیقی را رها کرد تا به مطالعه ی معماری بپردازد و مدرک معماری حرفه ای اش را در اتحادیه ی کوپر برای پیشرفت علم و هنر در سال ۱۹۷۰ در شهر نیویورک دریافت کرد و نیز درجه بعد از فارغ التحصیلی را در تاریخ و تئوری معماری در مدرسه ی مطالعات رقابتی در دانشگاه آسکس انگلستان در سال ۱۹۷۲ گرفت.
ارتباط موسیقی و معماری:
او می گوید که هرگزاز موسیقی دست نکشیده ام وبه طور یقین موسیقی بخشی از زندگی ومعماری من است.
در زمان طراحی موزه یهود ملاحظات آکوستیکی و صدای بنا یکی از ابعاد اصلی خلق فضای تهی بوده است . آکوستیک ساختمان صدای شهر منبع الهام آدم است و نوعی برقراری ارتباط به آدم میدهد. و مطمئناٌ حتی شیوه کاری که معماری عرضه می کند تقریباٌ همان شیوه کار موسیقی است . آدم مجبور است نوعی پارتیتور انتزاعی بنویسد . ونیز پلان ها نماها ومقطع ها را میشناسد . اما درانتها این ها باید به دست دیگران اجرا شوند و باید با همدیگر یک جور به نظر رسیده و هماهنگ باشند .
دانیل لیبسکیند از معماران سبک دیکانستراکشن است که در اوایل دهه ی نود میلادی به سمت مکتب فولدینگ گرایش پیدا کرد، بر این نظریه نیز خود را پایبند ندید. و در روند شکل گیری موضوعات علمی و فلسفی جدیدتر، حرکت علمی – فلسفی جدید در معماری را که از اواخر دهه ی ۱۹۷۰ با مبحث دیکانستراکشن شروع شد ادامه داد. در حال حاضر وی ودیگر معماران دیگری که با او هم عقده هستند به دنبال ارائه شکل کالبدی از مفروضات و شناخت انسان از خود و محیط پیرامون خود می باشند. آنها معتقدند که این شناخت تنها با اتکا به علم و فلسفه صورت می گیرد. معمار جهت حفظ حضور خود در ورطه ی تمدن امروز جهان، باید با علم و فلسفه روز آشنایی کامل داشته باشد و قادر باشد محیط مصنوع را با استفاده از موارد فوق به صورتی خلاق و هنری نشان دهد.
توجه :این فایل شامل ۳۳ اسلاید میباشد
دانلود مستقیم از سایت معماری بنا:
