کیشو کوروکاوا (به ژاپنی: 黒川紀章) متولد ۱۹۳۴ و متوفی ۲۰۰۷، معمار مشهور ژاپنی بود. از مهمترین نوشته‌های او می‌توان به متابولیسم در معماری اشاره کرد که به بیانیه ای برای سبک معماری متابولیسم تبدیل شد.

او در معماری خود مفهوم هم‌زیستی[ در معماری را نخستین بار مطرح کرد.

نمونه پروژه های کیشو کوروکاوا

فرودگاه بین المللی کوالالامپو:

فرودگاه بین المللی کوالالامپور در سال 1992 بیش از طراحی عظیم به عنوان طری به مثابه نماد قدرت طلوع مالزی در آسیای جنوب شرقی از سوی ماهاتیر محمد نخست وزیر مورد توجه قرار گرفت.
این فرودگاه در 60 کیلو متری بیرون شهر واقع شده است و از آرایه بندی نسبتا سنتی ساختمان اصلی ترمینال و یک سری ماهواره تشکیل شده است.
ساختمان چهار طبقهای ترمینال آن در سمت ساحل با جاده ای دسترسی به طبقه اول (ورودی های بین المللی ) و طبقه چهارم (پروازهای بین المللی) ارتباط دارد. پروازهای داخلی در طبقه دوم پیش بینی شده اند . سالن پروازهای بین المللی در ترازبالاتر با سقفی سهمی شکل هذلولی به هم مرتبط اند و با ستونهای خل و مخروطی شکل نگه داشته شده اند .

این سقف مواج مانند گنبدهای دلنشین خوشه ای از چترها یا مانند چادر بدویین آکنده از باد نوعی ویژگی خاص و شهوانی به این سالن داده است. زیر سقف پوشیده با نوارهای باریک چوبی و شکاف شیشه ای بریده شده در طول لبه های هر سهمی است که فضایی غار مانند با درخششی لطیف منعکس روی سنگ فرش مرمریت کاملا صیقلی پدید می آورد. فرم سقف به صورت سر بسته به گنبدهای سنتی اسلامی و ساختارهای چوبی بومی مالزی اشاره دارد.

معرفی کوپ هیمل بلاو:

از سال 1986پریکس وهلمات سرکیزینسکی در ترکیب معماری ورسانه های اطلاعاتی شروع به کار کردندمعماری کشش وپیچیدگی را از زمان معاصر انعکاس می دهد و تقاضای روشنفکری را درست در عصر صنعت که معماری فعال رایج شده بود به عنوان نماش جامعه فعال که لازم است به مطالعه بیشتر آن پرداخت.

کوپ هیمل بلاو در سال 1968 در وین توسط ولف دی.پریکس و هلموت سویی زینسکی پایه گذاری شد.
ایده های گروه کوپ هیمل بلاو در زمینه طراحی شهری نسبت به روشهای متداول پذیرفته شدو نقش مهمی ایفا کرد.
این شیوه مواجهه آمیز نشان و مشخصه گروه گردید:معماری نباید آرام وسازشکارباشد.به همین لحاظ ایده های پروژه های آنها رعب انگیز،زیان بخش یا حتی شرر بار تصور شد.

موزه گرونینگر:

غرفه نمایشگاه شرق موزه گرونینگر بخشی از یک موزه ترکیبی بزرگ است که بوسیله چندین معمار طراحی شده است.
کانسپت آن بر اساس فضاهای مثبت و منفی شکل گرفته است. و بدین ترتیب یک فضای نمایشگاهی متفاوت خلق شده است که اجازه می دهد کارهای هنری از سطوح مختلف قابل رویت باشند.
ساختمان شبیه قشری از یک کشتی است.
صفحات استیل در نمایشگاه شرق بوسیله کشتی سازان وبسیار سریعتر از ساختمانهای معمولی پیمانی ساخته شدند و این امر به خاطر لذت بخش بودن کار و هزینه پایین آن اتفاق افتاد.

غرفه مدیا:

از سال 1986پریکس وهلمات سرکیزینسکی در ترکیب معماری ورسانه های اطلاعاتی شروع به کار کردندمعماری کشش وپیچیدگی را از زمان معاصر انعکاس می دهد و تقاضای روشنفکری را درست در عصر صنعت که معماری فعال رایج شده بود به عنوان نماش جامعه فعال که لازم است به مطالعه بیشتر آن پرداخت.

برج آپارتمانی سگ:

این برج آپارتمانی به ارتفاع 60 متر شکل گرفته است . در اتصالی با دو ساختمان بلند مرتبه دیگر و یک اپارتمان مدرسه ترکیب شده است و یک بلوک جدید را شکل داده است که شهر دانوا نامیده می شود.
70 آپارتمان از 55 متر مربع تا 130 متر مربع پلانهای همکف باز دارند.
کانسپت طراحی برج بر اساس پشته کردن خانه ها یکی بر روی دیگری شکل گرفته است به گونه ای که یک فضای عمومی ، یک موشک هوایی و تقاطع اقیانوسها را به نمایش گذارد.
فرم ساختمان سطح های خاصی در سایت به نمایش می گذارد ، به طور مثال باد سریع و زوایایی از خورشید.
قشر هوشمند پوسته خارجی بنا به طور فعال همواره حرارت دتخلی آپارتمان را کنترل می کند.

مرکز سینمایی یوفا :

عقیده طراحی شهری یو.اف.آمواجه شدن بابحث فضای عمومی است این طرح واحدهای کل ساختمانی به هم پیوسته پیچیده را مشخص می کند کل مجموعه شامل هشت سینمابرای دوهزارو ششصدنفر می باشد.

فرشید موسوی:

فرشید موسوی در سال ۱۹۶۵ در شهر شیراز متولد شد و در سن ۱۸ سالگی به عنوان دانشجوی معماری در دانشگاه داندی بریتانیا پذیرفته شد. بعد از اتمام تحصیل و یک سال کار در کارگاه ساختمان رنزو پیانو در جنوا، مشغول به تحصیل در مدرسه معماری بارتلت در کالج لندن شد. او در سن ۲۴ سالگی و در هنگام تحصیل برای کسب مدرک کارشناسی‌ارشد معماری در دانشگاه هاروارد، آلخاندرو زائرا پولو، شوهر و همکار آینده خویش را ملاقات کرد.

مجتمع سینمایی آزادی تهران:

نیاز اصلی برنامه عبارت بود از استقرار 7 سالن نمایش با ظرفیت های متفاوت از 150 تا 700 صندلی با منطقه تجاری و فضای فرهنگی در زمینی به ابعاد 43 * 45 متر که پیش از این مشهورترین سینمای شهر در آن قرار داشت .
پیشنهاد طراحان این بود که تدبیری بسیار فیگوراتیو برای این پروژه نوستالژیک و یادمانی در نظر گرفته شود . تدبیری که به معنای واقعی کلمه به نشانه و نماد رسمی و سازمانی این طرح بدل شود . ایده کلی طرح عبارت بود از نوار فیلمی که با چند تاخوردگی از زمین بلند می شود .
سیرکولاسیون در ساختمان از طریق دسترسی های متمایز از یکدیگر و مجراهای خروجی که به موازات پرده ی نمایش قرار دارند سازمان داده شده اند که به سیستم پله های برقی تعبیه شده در سمت غربی سایت باز می شود .

رستوران بلگو:

بلگوی نیویورک در ساختمان انبار قدیمی در ایست ویلیچ در نیویورک سیتی واقع شده است . این فضا که زیرزمین و طبقه اول قطعه زمینی به عرض 9 متر با طول 45 متر به آن اختصاص داده شده از محل های نمونه منهتن به شمار می آید . تمایل طراحان بر این بو.د که از طول این محل و طرازهای متفاوت طبقات بخش بارگیری آن برای تحریف ویژگی دکارتی فضای خاص نیویورک بهره برداری کند.

این فایل دارای 48 اسلاید به صورت پاور پوینت میباشد.

دانلود مستقیم از سایت معماری بنا: